Miriam Lancewood leeft al zes jaar in de Nieuw-Zeelandse wildernis: "Tijd is de gevangenis van het moderne leven"

Miriam Lancewood (33) woont al zes jaar in de wildernis van Nieuw-Zeeland. Met haar dertig jaar oudere man Peter trekt ze rond door de natuur. Al hun spullen passen in een rugzak. Elke nacht slapen ze in een tentje. Overdag jaagt Miriam haar kostje bij elkaar. De Achterhoekse was voor een week terug in Nederland. sprak met haar. "Het was heel bijzonder om na 9 jaar weer terug te zijn en zoveel mensen te zien. Het eerste wat ik dacht was: alles wat ik nu zie is door mensen gemaakt. Zelfs de bomen zijn geplant door mensen. Als je je hele leven in Nederland leeft, dan weet je niet wat de wereld echt is. In Nieuw-Zeeland is alles nog ongerept. Na een weekje Nederland voel ik mij weer ongezond, mijn batterij is half leeg." "De natuur is onze beste vriend Het is alsof er een muur is weg gevallen, ik ben meer verbonden met mijn eigen lichaam. We komen af en toe wel mensen tegen en dat is dan ontzettend leuk. Jagers bijvoorbeeld en die geef ik dan brieven mee om te posten, zodat ik toch in contact blijf met familie en vrienden." Of ze zich dan nooit vervelen? "We hebben soms boeken bij ons, dat zijn dan hele ingewikkelde filosofische boeken van Nietzsche bijvoorbeeld. Hierdoor hebben Peter en ik altijd genoeg gespreksstof. Als het mooi weer is wandelen we veel en gaan we op ontdekkingstocht en als het regent gaan we schaken. Verder ben ik ook gewoon druk met jagen en het maken van kleding van dierenhuiden bijvoorbeeld." Ze zou geen ander leven meer willen. "Ik snap nog steeds niet waarom je zou werken voor iets wat je eigenlijk helemaal niet nodig hebt. Wij reizen zonder bezittingen, al die spullen slurpen energie. Je moet ervoor werken en dan opletten of er geen water in komt of dat het stuk gaat. Je moet jezelf niet belonen met spullen maar met de natuur." Het belangrijkste is volgens haar om zonder tijd te leven. "Tijd is de gevangenis in het moderne leven. Ik snap ook wel dat de meeste mensen verplichtingen moeten nakomen, maar probeer eens een week weg te gaan zonder apparatuur. Al ga je een weekje weg zonder je telefoon. En maak dan vooral geen plannen. Geef de ruimte aan het onbekende, als je plannen maakt ligt je toekomst vast en is er geen ruimte voor spontane ontmoetingen, je beleeft geen avontuur zonder een klein beetje risico."

Bron(nen): Metro