Een archeologische vondst in het Engelse York geeft ons een uniek kijkje in de duistere wereld van Romeinse gladiatorengevechten. Wetenschappers hebben een skelet gevonden met bijzondere sporen die een bloedstollend verhaal vertellen: deze persoon is waarschijnlijk gedood door een leeuw.
Het is de eerste tastbare aanwijzing voor gevechten tussen mensen en dieren in Romeins Brittannië. Tot nu toe wisten archeologen alleen uit geschreven bronnen dat zulke spektakels plaatsvonden, maar fysiek bewijs ontbrak.
Het verhaal begint zo'n 1800 jaar geleden, ergens tussen het jaar 200 en 300, in wat toen de Romeinse stad Eboracum was, vandaag de dag York. Op het bekken van het skelet ontdekten onderzoekers een reeks opvallende putjes. Door deze beschadigingen met moderne 3D-technologie te bestuderen, konden ze vaststellen dat ze perfect passen bij de beten van een grote katachtige, zeer waarschijnlijk een leeuw.
Rustplaats van gladiatoren
Het skelet werd gevonden op een plek waar voornamelijk jonge mannen begraven liggen, vaak met sporen van geweld op hun botten. Dit heeft archeologen al langer doen vermoeden dat hier gladiatoren hun laatste rustplaats vonden.
Deze ontdekking laat zien dat de bloedige spektakels die we kennen uit
Rome niet beperkt bleven tot het vasteland. Ook in de verre uithoeken van het rijk werden mensen gedwongen om voor hun leven te vechten, soms tegen elkaar, maar soms ook tegen wilde dieren, puur voor het vermaak van anderen.