Na negen dagen nog levend onder puin vandaan: hoe kan dat?

Nog steeds worden er mensen levend onder het puin vandaan gehaald na de aardbevingen in Syrië en Turkije. Hoe lukt het hen om zo lang in leven te blijven zonder eten of drinken?

"Hoe lang je zonder voeding kan wordt mede bepaald door hoe gezond je was voordat je onder het puin kwam te liggen. Denk hierbij aan je vetpercentage. Mensen met meer vet hebben ook meer reserves”, legt Karla Bil, adjunct-medisch directeur van Artsen Zonder Grenzen, uit in De Telegraaf.

Maar je kunt nog langer zonder eten dan zonder drinken. Hoe wisten de aardbevingsslachtoffers dan te overleven zonder water? "Eerst zal het lichaam ervoor zorgen dat alle vitale organen genoeg vocht hebben. Dit gebeurt met het vocht wat in het lijf aanwezig is. Wanneer er langere tijd geen nieuw vocht bijkomt, worden je organen, maar vooral je nieren aangetast en zul je uiteindelijk overlijden. In de meeste gevallen gebeurt dit na ongeveer zeven tot tien dagen als je helemaal niet in staat bent iets te drinken.”

Bil vermoedt dan ook dat de mensen die de afgelopen dagen nog zijn gevonden op een of andere manier toegang hadden tot vocht. De eigen urine opdrinken kan levensreddend zijn. Sommige overlevenden gaven ook al aan dat te hebben gedaan. "Het kleine beetje vocht dat zij binnen hebben gekregen kan het verschil zijn tussen leven en dood”, aldus de verpleegkundige.

Behalve het gebrek aan eten en drinken was ook de kou een groot gevaar. Daardoor gaat er minder bloed naar de lichaamsdelen. De artsen zullen in het ziekenhuis direct vocht toe moeten dienen én het lichaam langzaam opwarmen.

Maar als ze het redden dan komen de slachtoffers er vaak weer helemaal bovenop. "Mits er natuurlijk geen andere letsels aan het lichaam zijn. Ook is psychische nazorg erg van belang”, besluit Bil.