Ontruiming Kamp Vught herdacht: 'gitzwart hoofdstuk' geschiedenis

VUGHT (ANP) - In herinneringscentrum Nationaal Monument Kamp Vught is zondag de overhaaste ontruiming van het concentratiekamp in september 1944 herdacht. De Brabantse commissaris van de Koning Ina Adema noemde de ontruiming in haar toespraak "een gitzwart hoofdstuk" in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. "Het waren zware oorlogsmisdaden die hier 80 jaar geleden plaatsvonden." Bij de herdenking waren volgens een woordvoerster 380 mensen aanwezig.

"Wat zich hier heeft afgespeeld, tart elk voorstellingsvermogen", aldus Adema. De ontruiming van het SS-kamp in Noord-Brabant volgde op geruchten dat Nederland elk moment bevrijd kon worden. Op 5 september 1944, ook wel Dolle Dinsdag genoemd, bereikten de berichten een hoogtepunt. De nazi's deporteerden hierop in allerijl de ruim 3500 gevangenen uit Kamp Vught naar kampen in Duitsland.

Adema sprak in haar speech vol lof over de vele verzetsstrijders die vastzaten in Kamp Vught en de oorlog niet overleefden, en waarschuwde voor "onrecht en verdeeldheid" en "antidemocratische elementen" in de samenleving. "Een oorlog begint met het zaaien van wantrouwen en van haat. Gelukkig zijn er altijd mensen die hiertegen op durven te staan." Ook benoemde ze de impact van oorlog, die "groot en onuitwisbaar" is. De CdK vertelde daarbij over haar vader, die twee broers verloor in de oorlog en dat trauma nooit verwerkte. Adema wenste de aanwezigen tot slot "nog vele jaren in vrede, veiligheid en vrijheid" toe.

Solidariteit

Een van de gevangenen van Kamp Vught was de moeder van Jetske van den Burger. Zij zat er van juli 1943 tot september 1944 omdat ze had geweigerd een Joodse familie te verraden. Na de ontruiming kwam ze in het Duitse concentratiekamp Ravensbrück terecht. "Zij sprak er in ons gezin geregeld over en zij legde dan de nadruk op de vriendschappen met al die prachtige vrouwen die ze ontmoet had in de kampen", vertelde Van den Burger tijdens de herdenking. "In tijden van nood leer je elkaar kennen en is solidariteit van levensbelang."

De herdenking begon met een stille tocht naar de voormalige fusilladeplaats van het concentratiekamp, waar een monument staat met daarop de namen van 329 verzetsmannen die er van juni tot september werden doodgeschoten. Daarna volgden toespraken, muziek en de voordracht van een gedicht. Ook werd een krans gelegd bij het monument.