Pesterijen, discriminatie en machtsmisbruik: Amnesty heeft 'toxische' werkcultuur

Pesterijen, discriminatie en publieke vernederingen zijn wijdverspreid bij Amnesty International, blijkt uit een rapport. Het is wrang dat een organisatie die zich inzet voor mensenrechten zelf een 'toxische' werkcultuur heeft, klinkt het. Nadat twee medewerkers vorig jaar zelfmoord pleegden, is er gestart naar de werkomgeving van Amnesty. Daaruit blijkt onder meer dat er een gevaarlijke 'wij versus zij'-dynamiek heerst en dat er een groot gebrek aan vertrouwen is in het management. Het ondermijnt de geloofwaardigheid van Amnesty als mensenrechtenorganisatie vinden de onderzoekers. Het onderzoek dat is uitgevoerd door psychologen van de KonTerra Group toonde aan dat het management zich met grote regelmaat schuldig maakte aan pesterijen en publieke vernederingen. "Er zijn meerdere rapportages van managers die hun medewerkers kleineren in vergaderingen, opzettelijk buitensluiten of beledigende opmerkingen maken, zoals: "Jij bent waardeloos." Of: "Jij kunt beter stoppen. Als je op deze positie blijft zitten, wordt je leven een hel." De consultants, die zich vooral richtten op het internationale secretariaat van Amnesty in Londen, ontdekten dat de mensenrechtenclub in een noodsituatie verkeert na een langdurige reorganisatie. Veel stafleden van Amnesty beschreven hun werk als een roeping en zeiden dat er een 'groot risico is op stress en trauma's' vanwege de aard van het werk. Maar volgens het rapport is het leeuwendeel van de problemen niet te wijten aan het gevaarlijke werk, maar aan een 'toxische' werkcultuur, falen van het management en een te hoge werkdruk. De review is gebaseerd op een enquête onder 475 medewerkers en een aantal uitgebreide interviews. "Amnesty International heeft de reputatie dat ze geweldig werk doen, maar dat het een zware plek is om te werken. Tijdens vele interviews werd het woord 'toxisch' gebruikt om de werkcultuur te omschrijven. Ook vielen woorden als 'vijandig', 'pesten' en 'een gebrek aan vertrouwen'," schrijven de onderzoekers. Medewerkers rapporteerden meerdere gevallen van discriminatie op basis van ras en geslacht. Vrouwen, donkere mensen en personen met een andere geaardheid waren het mikpunt van pesterijen of werden oneerlijk behandeld. "Gezien de status en de missie van Amnesty, namelijk om de mensenrechten te beschermen en te verbeteren, is het aantal meldingen van racisme, seksisme en pesten verontrustend," klinkt het in het rapport. Een van de problemen die verder speelt is de zogenoemde 'martelarencultuur', waarbij werknemers hun eigen welzijn opofferen en gigantische ladingen werk op zich nemen. Dat is een recept voor stress en burn-outs, aldus de onderzoekers. De reorganisatie heeft een aanzienlijke tol geëist van het personeel. "Amnesty kan niet effectief streven naar een betere wereld en ondertussen een organisatiecultuur handhaven die gekenmerkt wordt door geheimen, wantrouwen, nepotisme en andere vormen van machtsmisbruik." Kumi Naidoo, de secretaris-generaal van Amnesty, zei dat het rapport moeilijk en pijnlijk was om te lezen. Hij komt naar eigen zeggen in maart met een plan om de situatie te verbeteren.

Bron(nen): The Guardian