Waarom kinderen grootbrengen zoveel zwaarder lijkt dan vroeger

Spijtmoeders, klagende moeders op social media en vaders die een papadag maar saai vinden. Het is tegenwoordig bon ton om flink af te geven op het ouderschap. Waarom valt het zoveel mensen zwaarder dan vroeger om hun kinderen groot te brengen?

Gezinnen zijn alleen maar kleiner geworden, er is veel meer technologie om te helpen (denk aan: afwasmachine) en toch vinden veel ouders het ouderschap maar zwaar en vermoeiend. Dat komt enerzijds omdat moeders meer zijn gaan werken, maar daar staat tegenover dat vaders gemiddeld minder zijn gaan werken dus dat verklaart niet alles.

Opvoeden kost veel meer tijdWat het dan wel is? Child centredness wordt het genoemd. Ouders richten veel meer tijd en energie op het welzijn van hun kind. Vroeger deden kinderen veel meer zichzelf. Ze gingen buitenspelen, een spelletje doen of tv kijken. En als ouders vond je dat wel best. Tegenwoordig zijn ouders veel meer bezig met de ontwikkeling en de psychische gezondheid van hun kind. Dat kost tijd.

Uit onderzoek van de University of California blijkt dat ouders in 2012 al twee keer zoveel tijd besteedden aan het spelen met hun kinderen als in de jaren zestig. En dat is alleen maar meer geworden. Met andere woorden: het ouderschap is tegenwoordig iets dat je actief doet, niet iets wat gewoon gebeurt. Ondertussen stopt nog maar een op de tien moeders met werken als er kinderen komen, drie keer zo vaak zijn dat lager opgeleide moeders. En dus wordt het ouderschap steeds zwaarder: ouders vinden dat ze veel meer tijd aan hun kinderen moeten besteden én willen betaald werk doen.

Groter offerBovendien is er veel meer leuks te doen in het leven. De keuzevrijheid is toegenomen, er is geld om op reis te gaan of uit eten, maar met kinderen wordt dat lastiger. Het offer dat je moet doen is dus groter geworden.

De oplossing: je minder druk maken om de opvoeding en om wat anderen daarvan vinden. "Ik moedig mijn cliënten vaak aan om zichzelf af te vragen wat ze wel of niet zouden doen als niemand er vanaf zou weten. Zouden ze dan met hun kind naar een bepaald event gaan? Zouden ze andere opvoedkeuzes maken? Het is een manier om het element van people pleasing te elimineren, en om te luisteren naar je eigen behoeften en die van je familie', aldus psycholoog Anna Mathur in Grazia.

Bron(nen): Elle