Nu er - ook in de VS - steeds meer vrouwelijke dokters komen (er studeren ook in Nederland meer meisjes medicijnen, dan jongens) wordt de vraag interessant of het wat uitmaakt, een mannelijke of vrouwelijke dokter. Het antwoord: ja, schrijft de New York Times. Vrouwelijke artsen denken meer met de patiënten mee, zoeken vaker oplossingen in de psychosociale sfeer en besteden 10 meer tijd aan hun patiënten op het spreekuur dan mannen. En wat vinden de patiënten er van? De mannelijke patiënten vinden niet zoveel. De vrouwelijke daarentegen wel. Die vinden het heel fijn als een vrouwelijke dokter met hen mee gaat denken en praat over alle zorgen die ze hebben. Als mannelijke dokters gaan meedenken dan vinden ze dat echter heel vervelend. Die moeten een diagnose stellen en pillen voorschrijven en vooral niet empathisch meepraten. Zo bezien wordt de gezondheidszorg duurder, want tijdrovender, als er meer vrouwelijke artsen komen.