Tot nu toe zijn het de slechtste spelen in 30 jaar voor het Amerikaanse schaatsteam. De Amerikanen zijn naarstig op zoek naar de oorzaak van het collectieve falen van hun schaatsers. Aanvankelijk was de theorie dat het lag aan het nieuwe high-tech schaatspak. Maar ook met hun oude schaatspak weten de Amerikanen nog niet te overtuigen. Een artikel in de Milwaukee Journal Sentinel komt met een hele andere theorie: de wanprestatie komt voort uit het trainen op hoogte. De schaatsbaan van Sotsji is een laaglandbaan, net als de banen in Nederland. Hierdoor hebben de Nederlanders een voordeel. De statistieken lijken te kloppen: De afgelopen 5 jaar behaalden amerikaanse schaatsers 56 medailles in 128 World Cup wedstrijden op hooglandbanen (44%) en 104 medailles in 398 wedstrijden op laaglandbanen (26%). De Amerikanen hadden hun Olympische voorbereiding op een hoogland baan in Collalbo in Italie. Training op hoogte zorgt voor meer rode bloed cellen welke zouden zorgen voor extra uithoudingsvermogen. Maar
schaatsen op hoogte is daadwerkelijk anders dan schaatsen op zee niveau. De weerstand op een laaglandbaan is veel hoger waardoor de schaatser veel meer moeite moet doen om dezelfde snelheid te halen.