Alsof Ben de Graaf nog een keer terugkeert om zijn afkeer van sport en
voetbal op de lezers te botvieren schrijft De Volkskrant vandaag een citroenzuur stuk over de prestaties van
Oranje:
Eens moest dat voetbal van monumentale saaiheid toch een winnaar opleveren, want Duitsland heeft een tegenstander nodig in de WK-finale van zondag in Rio. Het werd Argentinië, dat na een monstrueuze wedstrijd (0-0) de strafschoppen beter nam dan het Nederlands elftal. De wissels waren opgebruikt, Van Persie was al naar de kant. Nu moest Cillessen strafschoppen tegenhouden. Hij was kansloos, terwijl Vlaar en Sneijder hun inzet zagen gestopt door de als matig omschreven doelman Romero, vroeger van AZ. Zo druipt Nederland af naar de strijd om de derde plaats tegen gastland Brazilië, zaterdag in Brasilia. De ploeg mag zich gebrek aan lef verwijten. In de laatste 240 minuten geen doelpunt maken, dan hoef je niet naar de WK-finale, zeker niet tegen Duitsers. Eerste echte kans Wat alles zei over deze wedstrijd, dit gedrocht zoals Van Gaal het zou noemen: pas in de allerlaatste minuut van de reguliere speeltijd kreeg Oranje zijn eerste echte kans, na een frivole combinatie tussen Robben en Sneijder door het centrum. Misschien schoot Robben een fractie te laat, waardoor Mascherano met de sliding redding kon brengen. Vrijwel nooit stelde Oranje de wankele doelman Romero op de proef, op de strafschoppenserie na dan. Van de schotvaardigheid in de groepsfase is bitter weinig over. Tegen Mexico, twee doelpunten in de laatste vijf minuten. Costa Rica: 0 doelpunten in 120 minuten. Argentinië: 0 doelpunten in 120 minuten. Nihilistisch voetbal. Lees, zo je wilt, hier verder