Oud-moderator van Facebook: "Nergens zoveel migrantenhaat als in de Lage Landen"

Content-moderator voor Facebook, het is een hondenbaan, die mensen gemiddeld maar een half jaar volhouden. Sjarrel de Charon heeft acht maanden lang gepoogd om het platform schoon te vegen van al wat racistisch, wanstaltig en gruwelijk is. In zijn boek 'De achterkant van Facebook' beschrijft hij niet alleen het horrormateriaal wat hij tegenkwam, maar ook de barre arbeidsomstandigheden bij het bedrijf van Mark Zuckerberg. Voor 8,90 euro per uur moet iedere werknemer tweeduizend gruwelberichten per dag verwerken omschrijft hij in Humo. Dat komt neer op twaalf seconden per post. Als je muis te lang niet beweegt, word je op pauze gezet. Ga je net iets te lang naar het toilet dan word je dus niet doorbetaald. Wat de Nederlander opviel was dat Nederlanders en Vlamingen erg actief zijn op internet. De Charon verklaart in het tijdschrift: "Onze landen staan technologisch verder dan pakweg Portugal, Brazilië of zelfs Duitsland. In Berlijn moet je zoeken naar een café met wifi. Daarnaast woekert de haat jegens migranten in de Lage Landen veel meer dan elders, heb ik ondervonden." Dat had hij van tevoren niet verwacht. "Ik dacht: Nederland is een welvarend land, waar hebben we over te klagen? Oké, rond de PVV van Geert Wilders en over Zwarte Piet laaien de gemoederen weleens op, maar ik had nooit kunnen denken dat het zo erg zou zijn. Facebook heeft een lijst met alle verwensingen, in alle talen van de wereld, die verboden zijn, zoals ‘‘zandneger’, ‘kopvod’, ‘vuilniszak’ en ‘downie’. De Nederlands-Vlaamse lijst is met voorsprong de langste ter wereld. Ik ben enorm geschrokken van wat mensen allemaal schrijven. Uitschelden en vloeken met het woordje ‘kanker’: dat heb ík sinds de lagere school niet meer gedaan, maar je ziet het overal. Wacht, ik heb enkele zinnetjes opgeschreven: ‘Ik scheur je kaak en je kut open tot er vaginale schimmel uit je ogen komt druppelen.’ Ik was in shock toen ik dat las. En die bagger komt non-stop op je af." "Mijn Griekse, Portugese, Duitse en Franse collega’s waren stomverbaasd, en de Engelsen al helemaal. Toen ze ons over Zwarte Piet hoorden praten, snapten ze er nog minder van: ‘Het kan toch niet dat dat bij jullie nog een discussie is?!’ De wereld kijkt met afschuw en verbazing naar onze zogenaamde traditie. Oktober en november zijn doorgaans de maanden waarin de meeste Nederlandstalige werknemers ontslag nemen. Iedereen werd onwel telkens als die pietendiscussie weer werd aangezwengeld. En het wordt elk jaar erger."

Drugshandel "Wat overal problematisch is: gokken en drugshandel. Drugs te koop aanbieden mag natuurlijk niet, maar over drugs praten wél. Mensen weten dat een zinnetje als ‘Ik heb diazepam en temazepam te koop’ verwijderd zal worden. Dus schrijven ze: ‘Diazepam en temazepam. DM.’ DM staat voor direct message – ‘Stuur me een berichtje’. En dat mag je volgens het Facebook-beleid niet verwijderen."

Geheimhouding Waar De Charon ook uitgebreid over vertelt, is de geheimhoudingsplicht die geldt voor alle werknemers van Facebook. "Ze zijn als de dood dat iets naar de buitenwereld zou lekken. Zeker twee keer per week kregen we van onze teamleider te horen: ‘Jongens, er staan journalisten bij de metrohalte. Onthoud dat jullie een overeenkomst getekend hebben. Praat met niemand. Als iemand jullie aanspreekt, rapporteer dat dan aan mij. Een pen op je bureau laten liggen kon je op een berisping of een waarschuwing komen te staan. Want met een pen kun je op je hand schrijven, dat is dus een risico."

Hekel Het werk maakte hem hard en cynisch. "Nu ik ermee ben gestopt, ben ik weer zachter geworden. En strijdlustiger. Nu wil ik vooral dat de mensen wéten hoe Facebook wordt gerund. En ik wil jullie een spiegel voorhouden. We zijn niet zo tolerant en liberaal als we graag beweren. Ondanks onze rijkdom en onze welvaart hebben we blijkbaar aan veel mensen een schurfthekel, zelfs aan onze buurman."

Bron(nen): Humo