Sinds 1996 sponsort de
Rabobank een wielerploeg die wordt geacht op het allerhoogste niveau podiumplaatsen te behalen, in klassiekers en vooral in grote ronden (Frankijk, Spanje, Italië). Of die doelstelling is gehaald, daarover kun je redetwisten. Wel heeft het merk Rabobank voor de meer dan honderd miljoen euro die in zestien jaar tijd in de wielersport zijn gestoken, enorm veel ‘airplay’ op televisie en in andere media gekregen, in binnen- en buitenland. Maar aan wielrennen kleeft een steeds smeriger luchtje: doping. Wie om de prijzen wil meedoen op de toppen van de Madeleine en de Noord-Franse kasseien, kon dat de afgelopen tien, vijftien jaar vrijwel niet zonder zijn toevlucht te nemen tot de modernste en dus onzichtbaarste vormen van (bloed)doping.