Wetenschappers proberen al tientallen jaren de fundamentele krachen in het heelal te begrijpen. Met drie daarvan (electromagnetisme, sterke- en zwakke kernkracht) lukt dat inmiddels heel aardig. De vierde fundamentele kracht, de zwaartekracht, is niet alleen de bekendste maar tegelijk een buitenbeentje. Men tast nog altijd in het duister bij de vraag wat zwaartekracht eigenlijk is, waarom het bestaat en hoe het zich verhoudt tot de andere fundamentele krachten. De Amsterdamse natuurkundige Erik Verlinden heeft misschien wel een doodeenvoudig antwoord op deze vraag. Wat nou als zwaartekracht helemaal niet bestaat? Erik Verlinden is sinds zijn idee vorig jaar het licht zag al een rijzende ster binnen de wetenschappelijke gemeenschap in Nederland. Inmiddels heeft The New York Times hem ook gevonden. Volgens Verlinden is zwaartekracht niets meer dan een illusie, een bijeffect van iets veel fundamentelers. Zoals een aandelenmarkt ontstaat door het gezamelijke gedrag van kopers en verkopers, of elasticiteit door de beweging van bepaalde atomen. Een afgeleide kracht dus. In de woorden van Verlinden is zwaartekracht een gevolg van het streven van de natuur naar wanorde. Verlinden bouwt in zijn artikel voort op eerdere wetenschappers, onder andere Stephen Hawking. Enkele van de beste wetenschappers ter wereld zeggen Verlinden's werk niet helemaal te begrijpen. Ze zijn echter wel blij dat er iemand met een frisse blik kijkt naar een nog altijd onopgeloste vraag.
Bron(nen): The New York Times
