De mens is niet van nature zomaar aardig voor een ander

Altruïsme is niet, zoals lang gedacht, aangeboren, maar wordt sterk gestuurd door onderlinge relaties. Psychologen hebben een klassiek experiment opnieuw uitgevoerd en kwamen tot die conclusie, schrijft Vlaams tijdschrift . Het is al decennia lang voer voor discussie, maar de meeste wetenschappers namen de laatste tijd aan dat altruïsme, het belangeloos helpen van anderen, aangeboren is. Dat komt onder meer door een experiment uit 2006, waarbij altruïstisch gedrag bij kleuters werd uitgelokt. Psychologen Rodolfo Cortes Barragan en Carol Dweck voerden het experiment opnieuw uit, maar nu met 34 één- en tweejarigen, verdeeld in twee groepen. De kinderen uit de eerste groep speelden en praatten eerst kort met de onderzoeker. Als de onderzoeker ineens een voorwerp van de tafel stootte, schoot het kind direct te hulp om het op te rapen, net zoals in het onderzoek uit 2006. Het verschil was de uitkomst in de tweede groep. Deze kinderen en hun onderzoekers speelden eerst even alleen, wat 'parallel spelen' genoemd wordt. Net zoals in groep 1 werd er wel kort gekletst. Maar op het moment dat de onderzoekers weer iets van de tafel stootten, bleken deze kinderen drie keer minder geneigd om te helpen. Ook toen ze het experiment herhaalden met oudere kinderen, bleek de wederzijdse speelgroep twee keer meer geneigd om te helpen dan de parallelle speelgroep. Deze resultaten suggereren dat altruïsme niet gewoon aangeboren is maar door relaties, zelfs kortstondige, ontstaat. 'Ik denk dat onze resultaten voor enige controverse kunnen zorgen, maar op een goede manier', zegt Dweck.

Bron(nen): Knack