De vrolijke kant van dyslexie

Over dyslexie wordt doorgaans gesproken in sombere tonen, vooral door ouders die menen dat hun Japie faalt als gevolg van de kwaal. En het is ook erg onhandig om er aan te lijden. Lezen is lastig, maar ook het automatiseren van simpele functies (denk aan de tafels) gaat lastig. Maar een eeuw na de ontdekking van dyslexie komt er eindelijk ook aandacht voor de vrolijke kant. Mensen met dyslexie kunnen iets , maar (daardoor) kunnen ze andere dingen juist . Zoals het grotere geheel zien. Letterlijk, maar ook figuurlijk. De New York Times besteedt uitgebreid aandacht aan die vrolijke kant van de kwaal. En stelt vast dat veel wetenschappers en kunstenaars dyslectisch zijn. Voor hen is de dyslexie dus geen kwaal, maar een gave.

Bron(nen): New York Times