Dit zijn de laatste noodoproepen van Amelia Earhart

Pilote Amelia Earhart zond vlak nadat ze met haar vliegtuig van de radar verdween meerdere noodoproepen uit. Tientallen mensen hoorden haar berichten. Onderzoekers hebben de teksten onderzocht die over de hele wereld op radio's binnen kwamen. Amelia Earhart was de eerste vrouwelijke pilote die de Atlantische Oceaan overstak. Ze was in 1937 bezig met wat haar grootste waagstuk moest worden: samen met stuurman Fred Noonan zou ze 47.000 kilometer rond de wereld vlieegen, de langste vlucht ooit. Maar op vrijdagochtend 2 juli verdween hun Lockheed Electra van de radar. Wat er precies is gebeurd, is tot op de dag van vandaag een raadsel. Mogelijk zijn ze vanwege brandstofgebrek geland op een rif voor Gardner Island, nu bekend als Nikumaroro, een eilandje in de Grote Oceaan. Daar zouden ze zijn omgekomen door verdrinking. Dat blijkt althans uit de noodsignalen die Earhart verstuurde naar de Istaca, het schip van de kustwacht dat hen op dat deel van de reis in de gaten hield. Onderzoekers Richard Gillespie en Bob Brandenburg analyseerden meer dan honderd noodoproepen die vanuit de hele wereld zijn opgepikt. 57 daarvan beschouwen ze als geloofwaardig. Wat hen sterkt in hun theorie is het feit dat alle noodoproepen plaatsvonden bij laagtij. Alleen dan konden de twee overlevenden hun motor aanzetten en signalen versturen zonder het gevaar van overstroming. “De getuigen kenden elkaar niet en wisten niet van elkaars waarnemingen. Toch vertellen ze een consistent verhaal dat met het verstrijken van de dagen steeds hopelozer lijkt te worden”, klinkt het. Zo hoort Mabel Larremore uit Amarillo, Texas op de avond van 2 juli 1937 op haar radio: “Vliegtuig neergestort op een onbekend eiland. Klein. Onbewoond.” Ze hoort Earhart vertellen dat het toestel deels op land en deels in het water ligt. Ze is zelf lichtgewond, maar stuurman Fred Noonan was zwaargewond, zegt ze. In de dagen die volgen zijn er meerdere mensen die de steeds wanhopigere berichten opvangen. Betty Klenck uit Florida hoorde Earhart bijvoorbeeld om hulp roepen en vertellen dat het water al tot kniehoogte kwam.  

Op 7 juli vangt Thelma Lovelace in Canada waarschijnlijk de laatste noodoproep op van Amelia Earhart: “Kun je me horen? Kun je me horen? Dit is Amelia Earhart. Dit is Amelia Earhart. Antwoord alsjeblieft. We hebben water gemaakt. Mijn stuurman is ernstig gewond. We hebben medische zorgen nodig en moeten hulp krijgen. We kunnen het niet lang meer volhouden.”

Daarna niets meer. Gillespie vermoedt dat het vliegtuig op de ochtend van 9 juli van het rif is gespoeld en is gezonken. Een paar Amerikaanse vliegtuigen die over Gardner Island vlogen later die dag zagen namelijk niets meer.

Bron(nen): HLN