Het is een cliché: 'Eens een bedrieger, altijd een bedrieger'. Nu is er een wetenschappelijk draagvlak voor dit idee. Het blijkt namelijk onder andere door onze genen te komen dat het voor sommige onder ons moeilijker is trouw te blijven. Onderzoekers kwamen erachter dat veel te maken heeft met de lengte van onze dopaminereceptoren. Het gelukshormoon dopamine komt vrij bij lekker eten, bij seks en drugs en na zware inspanning. Van degenen met een lange dopaminereceptor had 50% zijn of haar (voormalige)
partner bedrogen, tegenover 22% van de mensen met een korte dopaminereceptor. Wie de lange variant heeft, neemt ook vaker risico, drinkt vaker buitensporig en gebruikt vaker drugs. Er is overigens nog een ander hormoon in verband gebracht met vreemdgaan en dat is vasopressine. Dit hormoon zorgt voor empathie en vertrouwen en speelt een rol tijdens sociaal contact. Dieren die van nature 'ontrouw' waren en een injectie met het spul kregen, waren daarna een stuk monogamer. Eerder bleek al dat Finse vrouwelijke tweelingen met een laag vasopressineniveau vaker hun partner bedrogen. Maar het ligt niet alleen aan onze genen en hormonen. Uit onderzoek kwam naar voren dat mannen die veel meer verdienen dan hun
vrouw vaker vreemdgaan, net als huismannen. Als de man en vrouw ongeveer evenveel verdienen is er het minste kans op vreemdgaan. Bekijk ook deze mooie van ASAP Science.