Grootse doorbraak bereikt: een kunstmatig blad, oneindige schone energie

Planten kunnen iets wat de wereld zou kunnen redden: energie halen uit CO2, zonlicht en water. Het zou twee problemen in een keer oplossen: zonne-energie en de afname van CO2 in de atmosfeer. Een team van Europese onderzoekers onthulde gisteren aanzienlijke vooruitgang. Ze hebben gemaakt wat lijkt op een goedkope, robuuste techniek die zonlicht, water en koolstofdioxide combineert om zuurstof te creëren en een chemische stof die kan worden gebruikt om biobrandstof te produceren. Het proces bootst fotosynthese na, waarin groene planten kooldioxide en water uit de lucht absorberen. Met behulp van energie uit de zon transformeren planten deze moleculen in suikers. [caption id="attachment_903988" align="aligncenter" width="584"] Diagram showing process of photosynthesis illustration[/caption] "Stel je een wereld voor waarin brandstoffen afkomstig zijn van dezelfde koolstofdioxide die we produceren als ze worden verbrand", zei Victor Mougel van het Zwitserse federale instituut voor technologie, die de studie leidde. "Potentieel kunnen we de uitstoot van koolstofdioxide stoppen en de gevolgen van klimaatverandering tegengaan." De techniek, uiteengezet in de gebruikt zonlicht, geoogst door goedkope zonnecellen, om een ​​elektrische stroom te produceren. Die stroomt door negatieve en positieve elektroden, gemaakt van koper. Aan de negatieve kant wordt CO gesplitst en vormt het koolwaterstoffen - nuttige vormen van koolstof - terwijl aan de positieve kant water wordt geoxideerd om zuurstof te produceren. Terwijl een plant suikers en zuurstof produceert, produceert het synthetische "blad" zuurstof en ethyleen, een stof waar veel vraag naar is in de industrie. Ethyleen kan worden gebruikt om biobrandstoffen te produceren en wordt ook gebruikt in de farmaceutische en kunststofindustrie. De meeste planten zetten 1 procent of minder van de zonne-energie die ze ontvangen in bruikbare energierijke verbindingen. De kunstplant is twee keer zo efficiënt, aldus dr. Mougel.

Bron(nen): The Times