Zoals in Nederland cardioloog Pim van Lommel zich bezig houdt met bijna-dood ervaringen (BDE), zo is dat in België de arts Steven Laureys. Maar anders dan de Nederlander gebruikt Laureys de Near Death Experience niet om te bewijzen dat god bestaat. Laureys is vooral bezig om met behulp van
BDE's beter te snappen hoe de
hersenen werken en hoe de relatie is tussen bewustzijn en hersenen. Mensen die bijna dood waren denken vaak dat ze even op bezoek zijn geweest in het leven na dit leven. Er is daar sprake van een groot licht en van een poort en van bekenden die wenken. Laureys onderzoekt die ervaringen in België. Zijn onderzoek leidde tot een verrassende ontdekking. Herinneringen zijn er in soorten en maten en verschillen ook in intensiteit. Onze herinnering aan de trouwdag of de geboorte van een kind is intenser dan een meer alledaagse herinnering, of de herinnering aan een fantasie of droom. Met een psychologische methode wordt die intensiteit gemeten. En, verrassend, de herinnering aan een bijna dood ervaring blijkt intenser dan welke andere herinnering ook. Het is een herinnering aan een gebeurtenis die mensen niet echt meemaakten, maar de herinnering is krachtiger dan welke echte gebeurtenis ook. Ook Laureys kan dan nog niet verklaren.