Het klinkt als niets minder dan pure science fiction, maar volgens Nikodem Poplowski van de Universteit van Indiana is het heel goed mogelijk dat in de kern van elk zwart gat een verborgen universum zit. Superzware zwarte gaten, zoals het zwarte gat in het centrum van onze eigen melkweg, kunnen bruggen naar andere universa zijn. Als dat zo is, dan zou ons universum ook in een zwart gat kunnen zitten. Poplowski kwam tot deze conclusie door onderzoek naar de manier waarop deeltjes zich gedragen voor ze in een zwart gat vallen. Hij gebruikte hiervoor een aangepaste versie van de relativiteitstheorie van Albert Einstein. Volgens de theorie van Einstein bevindt zich in het centrum van een zwart gat een zogenaamde singulariteit, een punt van oneindig hoge dichtheid. De natuurwetten gelden in deze omstandigheden niet meer. Poplowski paste de vergelijkingen van Einstein dusdanig aan dat er zich een eigenschap van materie manifesteerde die bekend staat als 'tortion'. Op het moment dat door de zwaartekracht in een zwart gat de materie een bepaald kritiek punt bereikt (1050 kilogram per kubieke meter), zal deze kracht gaan werken als een soort anti-zwaartekracht. De samenpersing van materie gaat niet verder, er is geen singulariteit en de materie gaat weer uitdijen. Het is te vergelijken met een metalen veer. In het begin is de kracht sterk genoeg om deze samen te drukken, maar uiteindelijk springt de veer met een enorme kracht terug. Volgens Poplowski is dit de oorzaak van het uitdijende heelal dat we vandaag de dag waarnemen. Het heeft echter geen zin om naar nieuwe universa te zoeken in zwarte gaten. Door de enorme zwaartekracht zal de tijd in een zwart gat langzamer en langzamer gaan lopen, waardoor we een nieuw heelal pas zullen zien ontstaan als er een oneindige hoeveelheid tijd is verstreken.