Mensen die kampen met overgewicht hebben vaak te maken met discriminatie in verschillende stadia van hun carrière. In vergelijking met hun slankere collega's hebben mensen met overgewicht minder kans om te worden ingehuurd, minder kans om promotie te maken, en uiteindelijk meer kans om lagere lonen te verdienen. Een nieuwe studie suggereert dat deze vooringenomenheid op basis van gewicht zelfs kan uitgebreid worden tot oordelen over bekwaamheid. Emma Levine en Maurice Schweitzer, psychologen van de Wharton School van de University of Pennsylvania vonden dat men aan mensen met overgewicht lagere scores voor competentie gaven, ongeacht hun kwalificaties of prestaties. Levine en Schweitzer schrijven: 'We laten zien dat obesitas onlosmakelijk verbonden is met de perceptie van lage competentie en dat dit verband niet alleen een voorkeur weerspiegelt, maar ook interpersoonlijke reacties triggert die veel genuanceerder zijn dan eerder onderzoek heeft aangetoond.' Levine en Schweitzer beweren dat deze negatieve bias gebaseerd kan zijn op de overtuiging van mensen dat zwaarlijvige mensen lui zijn of zelfbeheersing missen. Mensen kunnen obesitas zien als een karakterfout of een keuze en dat leidt hen ertoe obesitas op een oneerlijke wijze te associëren met een lage competentie. In een online studie trokken de onderzoekers officiële foto's van de 158 deelnemers aan 100 wedstrijden van de tv-quiz Jeopardy! tussen 2005 en 2012. In dit spel verzamelden deelnemers geld door het correct beantwoorden van algemene kennisvragen. De deelnemer met het meeste geld aan het eind van elke aflevering wint en mag de totale inkomsten houden. Tweehonderd spelers werden gevraagd om de winnende deelnemer in 10 verschillende spelletjes van Jeopardy te voorspellen. De speler koos de winnaar voor elk spel op basis van drie foto's van de Jeopardy! deelnemers die het tegen elkaar moesten opnemen. Nadat de speler de winnaar van elk spel koos, werd elke deelnemer beoordeeld op zijn waargenomen competentie. De deelnemers werden gestimuleerd om te proberen de echte winnaar te kiezen met het aanbod van een kleine geldprijs voor elke correcte gok. Twee getrainde beoordelaars beoordeelden vervolgens het lichaamsgewicht en de fysieke aantrekkelijkheid van elke Jeopardy! deelnemer met behulp van een eerder gevalideerde 9-punts Body Mass Index (BMI) schaal. Dit leverde een gestandaardiseerde maat op, zodat de aantrekkelijkheid en het gewicht afzonderlijk beoordeeld en gecontroleerd kan worden. Ook al was er geen relatie tussen het gewicht van een deelnemer en hun prestaties op het spel, toonden de spelers een significant vooroordeel tegenover deelnemers op basis van hun gewicht. Als deelnemers in gewicht toenamen, nam de gepercipieerde competentie af. 'We laten zien dat de associatie tussen obesitas en lage competentie onterecht is. Individuen verwachten dat zwaarlijvige deelnemers slechter presteren, maar we vonden geen relatie tussen het gewicht en de werkelijke prestaties,' schrijven Levine en Schweitzer. 'Met andere woorden, documenteren we het bestaan van een vooroordeel.' In een aparte studie, vroegen de onderzoekers de deelnemers om de bevoegdheid van potentiële kandidaten te evalueren en, nogmaals, leek het gewicht te leiden tot vooringenomenheid en te beïnvloeden hoe de kandidaten werden waargenomen. De onderzoekers vonden dat zowel mannen als vrouwen deze bias in gewicht vertoonden, en zelfs deelnemers die zelf aan overgewicht leden toonden consequent een vooroordeel tegenover sollicitanten met obesitas. De resultaten suggereren echter dat er een kenmerk is dat mensen kan helpen tegen deze negatieve bias: nl. door over te komen als bijzonder warm. Wanneer in het cv van een sollicitant met overgewicht opgenomen is dat hij of zij warm en vriendelijk is, verdween de vooringenomenheid ten opzichte van de competentie. Als de perceptie van warmte steeg, nam ook de perceptie van competentie van zwaarlijvige kandidaten toe. 'We documenteren aanzienlijke voordelen van tekenen van warmte. Wij vinden dat het signaleren van warmte het stigma dat is geassocieerd met een lage competentie kan beperken, en dat dit effectiever kan zijn voor het verschuiven van interpersoonlijke percepties dan het eigenlijk verliezen van gewicht kan zijn,' schrijven de onderzoekers. Echter, de onderzoekers constateren dat er sprake kan zijn van mogelijke valkuilen bij het voorschrijven van warmte als een oplossing voor sociale stigmata. Het tonen van warmte kan erop duiden dat een gestigmatiseerde groep tevreden is met haar behandeling, en dit kan anderen ervan weerhouden om stappen te nemen om vooroordelen te overwinnen.
Bron(nen): Association for Psychological Science