Online daten is in, maar of je zo sneller een partner vindt?

Online daten is in. Iedereen kent wel een stel dat elkaar via het internet. Maar betekent dat ook dat het online makkelijker is om een partner te vinden? Dat is nog maar de vraag. Het is net zo onvoorspelbaar als het echte leven.

Dit werd bevestigd in een sociaal-psychologisch onderzoek. De onderzoekers bestudeerden 400 studies over het onderwerp en keken of de 'wetenschappelijke' formules die datingsites gebruiken om mensen te koppelen tot betere matches en duurzamer relaties leidden (nee, dus); of het ruime online aanbod van potentiële partner ook zijn nadelen heeft (ja); en of het online uitwisselen van foto's en e-mails voor de eerste ontmoeting tot een sterkere band leiden (tot op zekere hoogte wel).

De conclusie luidde dat online daten een goede zaak is, vooral voor singles, die anders weinig kansen hebben om mensen te ontmoeten. Het is populair: in de VS heeft 22% van de heteroseksuele en 6% van de homoseksuele stellen elkaar online leren kennen (tussen 2007 en 2009). Maar er zijn ook kenmerken van het online daten die zich tegen de liefdeszoekers keren, vonden de onderzoekers, waardoor het niet effectiever dan de traditionele manier om een relatie aan te gaan.

Een nadeel van online dating heeft te maken met het profiel. Normaal gesproken duurt het dagen of zelfs weken voor je elkaars voorkeuren leert kennen, maar dat is een belangrijk proces om een gemeenschappelijke basis te vinden. Online gaat dat veel sneller en krijg je de informatie kant en klaar in een profiel, vergezeld van zorgvuldig gekozen foto's. Geen mysterie, geen verrassingseffect, als je elkaar voor het eerst ontmoet. Dat is niet per se een slechte zaak, als je op grond van de profielen snel het kaf van het koren kunt scheiden, maar het betekent ook dat je mensen weg klikt die als je ze beter zou leren kennen misschien wel zeer de moeite waard zouden zijn.

Je moet er ook niet van uit gaan dat de datingsite het beste met je voor heeft: als jij een partner vindt, verliest ze 2 betalende klanten.

Bron(nen): Time