Iedereen heeft het wel eens. Dat je vingers onder de rimpels zitten, als je lang in het
water bent. Het ziet er niet bepaald aantrekkelijk uit, maar uit recent onderzoek blijkt dat het functioneel is. Volgens evolutionair bioloog Mark Changizi is het effect te vergelijken met het profiel op autobanden, dat slippen tegengaat. Wanneer onze vingers nat zijn, hebben we minder grip. De rimpels ontstaan om extra grip te creëren.
De onderzoekers vergeleken 28 foto’s van menselijke rimpels die ontstaan waren door overmatige blootstelling aan water. Daarbij vergeleken ze het patroon van de rimpels tot in het kleinste detail. Hieruit bleek dat elke foto ongeveer hetzelfde patroon vertoonde.
Uit eerder onderzoek was al gebleken dat bij mensen met een beschadiging van de zenuwen in handen of voeten geen rimpelvorming ontstaat na lange blootstelling aan water. Dat wil zeggen dat het zenuwstelsel de reactie controleert en het geen reactie van de huid op het water is. Bovendien treedt het verschijnsel alleen op aan handen en voeten en dan met name aan de toppen van vingers en tenen. Dat zijn juist de delen waarmee we onszelf vasthouden. In combinatie met dit onderzoek versterkt dit de stelling dat de rimpels voor extra grip moeten zorgen.
Changizi wil de theorie nog verder onderzoeken. Hij wil nagaan of zoogdieren in natte gebieden meer rimpels vormen dan zoogdieren in droge gebieden. Daar heeft hij al enig bewijs voor gevonden door het bestuderen van foto’s van apen. Hieruit bleek namelijk dat bij Japanse makaken in de regen ook rimpelvorming ontstond op de vingertoppen. Daarnaast wil hij ook nog onderzoeken of mensen met rimpelige vingers daadwerkelijk meer grip hebben op een glad oppervlak dan mensen zonder rimpels aan de vingers.