Hoe moordlustig is de
mens? En zit het in de genen of dwingen omstandigheden hem er toe zijn soortgenoten uit te roeien? Het is een aloude vraag, waar Spaanse wetenschappers nu een confronterend antwoord op hebben: dodelijk
geweld zit in onze aard. Sommige dieren, zoals walvissen en vleermuizen staan elkaar zelden naar het leven, apen juist wel. Hoe socialer het dier, hoe gewelddadiger, lijkt het. Toen de moderne mens 160 tot 200 duizend jaar geleden ontstond kwam geweld met een dodelijke afloop zelfs zes keer vaker voor dan gemiddeld bij zoogdieren, zo schrijven de wetenschappers . Gemiddeld zijn bij zoogdieren 3 op de 1.000 sterfgevallen te wijten aan moordzucht binnen de eigen soort. Bij de vroege mens waren dat 20 op de 1.000 gevallen. In de Middeleeuwen schoot dit cijfer omhoog naar 120, maar inmiddels is het gezakt tot 13 op de 1.000. Deskundige op dit gebied en onderzoeker aan de RUG Johan van der Dennen noemt de studie een mijlpaal in de wetenschap van de menselijke natuur en is het eens met de conclusie dat dodelijk geweld diep geworteld is in de afstammingslijn van primaten. Hij zou het aantal sterfgevallen door geweld bij onze voorouders zelfs nog hoger schatten.