Waarom je vergeet en waarom dat goed is

Je geheugen is wispelturig: de kleinste details uit je jeugd heb je zo op je netvlies, terwijl je niet meer weet waar je sleutels liggen. Psychologen hebben onderzocht op welke verschillende manieren mensen dingen vergeten en biologen onderzochten de vergeetmechanismes op celniveau. Wat blijkt: vergeten is normaal en zelfs erg belangrijk voor je hersenen. Enkele bijzondere ontdekkingen: * Drempels en doorgangen kunnen een groot effect hebben op het geheugen. Het brein ziet een nieuwe ruimte of kamer als een 'nieuwe scène'. Herinneringen worden snel ergens opgeslagen om ruimte te maken voor ervaringen in de nieuwe ruimte. De overgang werkt als een soort uitgeveegd schoolbord waardoor het niet altijd makkelijk is om je de beslissingen die je in de vorige ruimte nam, ter herinneren. Het voordeel hiervan is dat je mentale tijdlijn netjes en overzichtelijk is * Herinneringen blijven bestaan ook al kunnen we ze niet oproepen. Zo was er een vrouw die een liedje vergeten was maar wel er een muzikale herinnering aan had. Toch herkende ze de muziek niet. Waarschijnlijk had de vrouw het liedje wel ooit gekend, anders had ze het niet kunnen vergeten. Herinneringen kunnen dus zodanig worden opgeslagen dat ze voor ons niet toegankelijk zijn, of wel toegankelijk zonder de herinnering te herkennen * Mogelijk is ons brein geprogrammeerd om onze vroegste kindertijd te vergeten. Kleine kinderen blijken wel herinneringen aan te maken maar vergeten ze weer door naar het schijnt opzettelijke vergeetopdrachten van de hersenen. De mogelijke reden is dat de enorme groei van de hersenen het noodzakelijk maakt om opgeslagen informatie te wissen

Bron(nen): Live Science