Als je van muziek wilt genieten, draai je al snel de volumeknop een stuk naar rechts. Een deuntje op de achtergrond komt niet echt binnen. Maar er zijn muziekstromingen die het wel erg gortig maken. Metalbands en fans zoeken de pijngrens expres op. En gaan eroverheen.
Als er een metal-nummer op de radio wordt gedraaid, borrelt meteen de neiging op het volume te verhogen (of een andere zender op te zoeken). Waarom toch zo hard? Veel muziekgenres zijn prima aan te horen op een gemiddeld geluidsniveau.
Muziekwetenschapper
Michael Heller, van de Universiteit van Pittsburgh, deed onderzoek naar dit fenomeen en ontdekte drie redenen:
- Een meeslepende geluidservaring: Metalheads willen de muziek niet alleen horen, ze willen hem ook voelen. Als de lage zang-, basgitaar- en drumlijnen keihard uit de speakers galmen, trillen de geluidsgolven door het hele lichaam. Het geluid is zo hard dat je er (bijna) oorpijn van krijgt. Een zelfgekozen pijnsensatie, waardoor je je volledig onderdompelt in de muziek.
- Een Frans chanson kan heel lieflijk zijn ingezongen, maar bij metal klinkt het alsof de zanger non-stop schreeuwt, de drummer woest op de drums slaat en de gitaristen hun vingers tot bloedens toe aftuigen. Fluisterend schreeuwen, dat gaat niet. Het geluidsniveau moet hiermee overeenkomen.
- Hard geluid is macht. Een hard optrekkende motor, een winkel- of auto-alarm of de metalband Manowar, die hun riffs met 126 decibel uit de speakers laten galmen, hebben één ding gemeen: Je dringt anderen (buiten het festivalterrein) het keiharde geluid op, wat jij produceert of waar je deel van uitmaakt. Een daad van verzet, relatief onschuldig, maar wel bevredigend.