Waarom we zo weinig kinderen krijgen

We zetten in het Westen steeds minder kinderen op de wereld: van 4,5 per vrouw in 1900 tot amper 1,7 nu. Evolutiebiologen snappen er niets van. De natuur schrijft voor dat we zoveel mogelijk genen doorgeven aan de volgende generatie. Corrigeert onze cultuur nu de natuur? Armoedebestrijding is al tijden het beste middel tegen overbevolking. Hoewel we geld genoeg hebben om wel 10 kinderen groot te brengen, kiezen we meestal voor 2. Emeritus hoogleraar biologie Dirk Thys Van den Audenaerde (KU Leuven) bestudeerde de kwestie aan de hand van twee algemene voortplantingsstrategieën: enerzijds reproductie (R) en anderzijds survival (S). Sommige soorten, zoals veel vissen, produceren duizenden eitjes, zodat er altijd wel een paar blijven leven (de S-strategie), terwijl andere, vooral grote zoogdieren, inzetten op enkele nakomelingen, die relatief sterk zijn en daardoor beter overleven (de S-strategie). Van den Audenaerde suggereert dat de mens is opgeschoven van de ene naar de andere strategie. 'Het is een gevaarlijke veronderstelling. Maar als onze voeding verzekerd is door een enorme voorraad in de nabije supermarkt en onze gezondheid door een uitgebreid medisch stelsel en een betaalbare sociale zekerheid, is onze overlevingskans (S) groot en wordt onze reproductieactiviteit (R) minder cruciaal.'

Bron(nen): Knack