De tragische neergang van Jan Ullrich

Ooit was hij de held van Duitsland, de Ossi die Duitsland trots maakte door de Tour de France te winnen. De Oost-Duitse wonderdokters hadden een geweldige wielrenner afgeleverd in hun fabriek van sporthelden en deze kwam tot wasdom toen Duitsland herenigd was, zodat de trots afstraalde op het hele land. Hij won in 1997 de Ronde van Frankrijk, en werd vijf maal tweede. Verder schreef hij in zijn wielercarrière onder meer het eindklassement van de Ronde van Spanje (1999) en de Olympische wegwedstrijd (2000) op zijn naam en wist hij in elke grote ronde ten minste één etappe te winnen. Er waren altijd wel vragen hoe hij zo goed was geworden. Sporters werden immers in Oost-Duitsland vaak niet van nature top. Soms werd de natuur een handje geholpen. Maar het was de tijd dat in het peloton wel ergere dingen gebeurden, dus Ullrich kon kampioen zijn. Totdat in 2012 - nadat hij al was gestopt - bleek dat hij allerlei soorten doping had gebruikt. Zijn tourzege werden hem niet afgenomen, omdat hij na die zege werd betrapt, maar hij verdween wel uit het peloton op eerloze wijze. En Duitsland liet hem als een baksteen vallen. Het land schaamde zich voor Jan. Mede vanwege zíjn dopinggedrag besloot de Duitse televisie voortaan geen aandacht meer te besteden aan wielrennen. Jarenlang zou de Tour de France niet meer te zien zijn bij de oosterburen, dankzij Jan. Na zijn loopbaan ging het steeds verder berg afwaarts. Drank en drugs hebben de ex-wielrenner gesloopt. Vorige week werd hij nog gearresteerd op Mallorca, omdat hij zijn buurman - een acteur uit Tatort - te lijf ging. Gisteren gebeurde hetzelfde nadat hij een escortdame in een hotel in Frankfurt had geprobeerd te wurgen. Maar justitie moet even wachten. Ullrich is er zo beroerd aan toe dat hij door de politie is afgeleverd in een psychiatrische kliniek. Ullrich heeft 4 kinderen (Sarah, Mac, Benno en Toni) van 2 exxen.