Filosofe Stine Jensen vertelt aan VPRO-gids openhartig over de mislukkingen in haar leven én over hoe ze nu zo succesvol is geworden. Ze geeft toe: het was een fortuinlijk toeval. Jensen is bekend van populair-wetenschappelijke filosofieboeken, maar zit ook regelmatig bij De Wereld Draait Door en deed mee aan Wie is de Mol. Toch leek het lange tijd een hele andere kant op te gaan. ‘Tijdens het eerste deel van mijn leven bleef ik altijd in de schaduw van mijn tweelingzus, Lotte. Ik was het eeuwige zilver, zij het goud. Ik werd vroeger altijd tweede of stond haar aan de kant aan te moedigen," vertelt de filosofe. "Bij alles had zij een winnersmentaliteit, ik het loserssyndroom." Ook een jaar aan een Amerikaanse dansacademie werd een debacle. "Ik mocht niet meedoen aan de voorstelling; wel aan het “kneuzenstuk” voor vrouwen die iets mankeerden. Ik danste namelijk niet elegant genoeg. Dat jaar was in sociaal opzicht ook een mislukking. Ik wist er geen Amerikaanse vrienden te maken. Elke keer werd de muziek harder gezet als een gesprek met mij weer verliep." "Wat me in mijn wetenschappelijke carrière altijd heeft achtervolgd, is het sentiment dat ik een lichtgewicht ben en geen échte filosofie bedrijf. “Stine en haar Facebookfilosofietjes” en “de Linda de Mol van de filosofie” schreven recensenten over me." Die recensenten kwamen op wonderlijke wijze bij haar terecht. "De media ontdekten mij toen gorilla Bokito uit dierentuin Blijdorp ontsnapte en een vrouw aanviel. Daarna gingen journalisten de termen “vrouw” en “aap” googelen. Met die trefwoorden kwamen ze uit bij mijn dissertatie en werd ik voor allerlei dingen gevraagd, dus niet omdat ze vonden dat ik zo’n geweldig proefschrift had geschreven. Pijnlijk: ik ben niet opgepikt omdat ze inhoudelijk onder de indruk waren, vermoedelijk lazen ze het niet eens. Het zat ’m in de populaire titel. Ik ben min of meer gered door algoritmen."