Isa Hoes: in zeker zin was zijn dood ook een bevrijding

Elf jaar geleden maakte succesacteur Antony Kamerling een eind aan zijn leven. Die zelfgekozen dood kwam niet uit de lucht vallen, Kamerling had zware psychische storingen. Isa Hoe, zijn weduwe, vertelt in De Telegraaf dat ze hem nog altijd mis en dat de rouw diep ging, maar dat zijn door ook de weg opende naar haar eigen leven. Voor alle dingen die ze sinds zijn dood heeft gedaan zou ze amper tijd hebben gehad.

"Hij vroeg heel veel aandacht. In zijn leuk zijn, zijn niet leuk zijn, zijn buien en depressies. Zijn dood gaf ook ruimte. Het klinkt raar, maar de jaren vóór zijn dood waren veel zwaarder dan die erna. De angst en paniek, het niet weten hoe het met iemand gaat, dat vond ik zó heftig. In zekere zin was zijn dood een opluchting. Toen was er in ieder geval duidelijkheid, konden we gaan rouwen en gaan kijken hoe we van daaruit verder gingen.”

„Ik denk wel dat hij het heel cool en stoer vindt wat ik allemaal ben gaan doen. Nu ben ik weer met mijn zoon Merlijn aan een nieuw project begonnen, een boek over rouw. Na Merlijns boek over zijn vader (Nu ik je zie, red.) en mijn boek over Antonie (Toen ik je zag, red.), kregen we zoveel brieven en vragen. Moeten we niet eens samen een boekje maken over rouw, dachten we, want rouw is voor iedereen heel anders. Dat zie ik alleen al aan Merlijn, die het heel lang heeft weggestopt, tot hij zijn boek ging maken. Hij is door de gesprekken die we hierover hebben ook aan het nadenken of een bepaalde vorm van therapie toch niet goed voor hem zou zijn.”

Bron(nen): De Telegraaf