Johan Boskamp, na de zelfmoord van zijn kleinzoon: ‘Er blijven maar vragen door mijn hoofd spoken’

Johan Boskamp krabbelt langzaam overeind. In november vorig jaar stapte zijn kleinzoon van 19 uit het leven. Na de dood van zijn vrouw Jenny een tweede grote schok in Boskamps leven. Tegen Hugo Camps vertelt hij hoe moeilijk hij het heeft.

"Ik kan er nu met jou over praten, maar ik hou het nog steeds niet droog. Het verlies van mijn kleinzoon Dennis kan ik geen plaats geven. Het neemt bezit van mijn hele wezen. Ik ben maanden niet meer buiten gekomen, plofte van mijn bed in de zetel. Ongeschoren. Niets interesseerde me nog, ook voetbal niet. Zolang ik niet alleen ben kan ik na maanden weer een beetje functioneren. Alleen zijn is voor mij een totale ramp. Ik ben bang om alleen te zijn.”

“Na de dood van mijn vrouw Jen is dit de tweede grote schok in mijn leven. Nog dagelijks pieker ik mij suf: waarom Dennis? Zeg mij waarom.”

“De dood van Dennis was totaal onverwacht. Niet het kleinste signaal gekregen dat het leven hem dwars zat. De dag voor zijn overlijden kwam hij nog bij me langs. Dat werd zoals altijd lachen en dollen en elkaar een beetje belachelijk maken. Er was geen streep somberheid in hem. Hij was blij dat alles geregeld was met zijn studie. Hij wou naar Egypte gaan om de archeologie te bestuderen. Alle voorwaarden waren vervuld.”

De man met de smakelijkste bulderlach van Europa vindt voetbal nog altijd een leuk spelletje. “Maar wat stelt het voor? Als ik de maandagkranten lees, moet ik glimlachen. Zoveel diepzinnig gezeik kan me niet meer rusteloos maken. Eigenlijk leef ik door Dennis in een andere wereld.”

Bron(nen): De Morgen