Katja Schuurman heeft al sinds haar negentiende last van dwangneuroses. Omdat therapie niet voldoende hielp, gebruikt ze nu al jaren medicijnen vertelt ze in het tijdschrift van de Angst, Dwang en Fobie stichting. Ze was bang dat ze door de pillen niet meer zichzelf zou zijn, maar dat is niet zo. "Ik ben nu veel méér mezelf dan zonder die medicijnen. Ik heb zo veel kwaliteit van leven ingeleverd doordat dwanggedachten mijn leven beheersten. Dat wil ik nooit meer,” aldus Schuurman. Ze had veel last van haar ziekte. "Vaak moest ik in mijn hoofd dingen blijven herhalen. Dan moest ik iets helemaal ’afdenken’ tot ik het los kon laten. Ik had het vooral met getallen, iemand noemt bijvoorbeeld een jaartal en dan ging ik heel erg rekenen met getallenreeksen. Soms kon ik het helemaal niet meer loslaten en was mijn dag verpest.” Nog steeds heeft ze er weleens last van. "Ik ben nu heel moe en dan breekt de dwang soms weer door. Ik doe nu lippenvet op en als ik de stick terug doe in mijn tas, moet ik blijven controleren of ik hem echt terug heb gelegd. Of hij niet aan mijn hand is blijven plakken ofzo.”