Brusselmans troost Griet.....

Griet Op de Beeck krijgt er op veel plaatsen in Nederland en Belgie van langs omdat ze uit de kast kwam met de herinnering aan haar incestverleden, net nu zij een triologie over dat onderwerp maakt, waarvan het eerste deel nu te koop is (en bovenaan de top 10 staat). Schrijver Herman Brusselmans schrijft er over in . "Dan komen er natuurlijk ineens allerlei monstertjes van onder bemoste stenen gekropen, en die suggereren dat Griet de ellende allemaal uit haar duim heeft gezogen, teneinde volop publiciteit te maken voor haar nieuwe roman, het eerste deel van een trilogie en getiteld ‘Het beste wat we hebben’. De monstertjes getuigen: ‘Iedereen weet toch zeker nog wat er is gebeurd toen-ie 9 was, en je gaat mij niet wijsmaken dat, onder welke omstandigheden ook, je geheugen zodanig geblokkeerd was dat je omtrent gedenkwaardige evenementen van toeten noch blazen hebt geweten gedurende een dikke drie decennia.’ Kortom, in hoeken en kanten wordt getwijfeld aan het verhaal van Griet Op de Beeck." Maar het boek helemaal niet autobiografisch, schrijft Brusselmans. De feiten in het boek zijn heel anders dan het echte leven van Griet. "Zo, bijvoorbeeld, heeft Suzanne van die kleine tietjes, terwijl Griet enorme memmen heeft. En Lucas heeft schaamhaar van z’n navel tot aan z’n knieën, terwijl bij Griet al het dergelijke haar chemisch is verwijderd. M’n fans zullen zich afvragen: ‘Meneer Brusselmans, hoe weet u dat?’ Nou, ik ben heel close met Griet en ze vertelt me vele persoonlijke details en anekdotes." Brusselmans raadt Griet aan zich er allemaal niets van aan te trekken. "Beste Griet, lieve collega, lekker dier, laat je niet van de wijs brengen, en als je toch eens in de put zit: ga rustig op je bank of je poef zitten en sabbel aan een smakelijke lolly."

Bron(nen): Humo