In 2008 werd de NCRV-documentaire ´Uitbehandeld, maar niet opgegeven´ uitgezonden. De film toonde de zoektocht van psychiater Detlef Petry naar de mens achter de chronisch psychiatrische patiënt, de patiënt die volgens anderen ´uitbehandeld´ en dus ‘opgegeven’ was. Detlef Petry werkte van 1978 tot aan zijn pensioen in 2009 op de longstay-afdeling van het psychiatrisch ziekenhuis Vijverdal in Maastricht. Petry luisterde naar zijn patiènten, nam ze mee uit winkelen, vierde Sinterklaas met ze en ging met ze op zoek naar dierbare plekken uit het verleden. Voor Petry staat niet de patiënt, maar de mens centraal. Het gebruik van medicijnen probeerde hij zoveel mogelijk te voorkomen. Niet de patiënten wegstoppen en platspuiten, maar op een gelijkwaardige manier met ze omgaan. Petry emigreerde 30 jaar geleden vol idealen naar Nederland. Hij verzette zich tegen de machthebbers en de geringe tolerantie in Duitsland. Voortdurend was hij bezig met de gevolgen van WO II. Waarom werd de oorlog verzwegen en verdrongen? Petry’s betrokkenheid met de oorlog wordt mede ingegeven door zijn achtergrond. Zijn vader was als SS’er in Nederland direct betrokken bij de oorlog. Petry wilde zijn eigen ‘Wiedergutmachung’ uitvoeren, als Duitser, maar ook als psychiater. De nazi-artsen en psychiaters waren immers verantwoordelijk voor de massamoord op tienduizenden psychiatrische patiënten. Een indrukwekkende documentaire en dan is er nu het gelijknamige boek, dat zo mogelijk nog beter is.
Bron(nen): boek intro documentaire