Op Internationale Vrouwendag: ontroerend gedicht van een jonge vluchteling

donderdag, 08 maart 2018 om 13:53

Op vijftienjarige leeftijd werd Jediva ontvoerd naar Kenia. Daar ging ze verder door het leven als de negentienjarige echtgenoot van een man. Te bang om te eten of te spreken leefde ze er als de slaaf van de ontvoerder en zijn zus. Als ze tegen iemand zou zeggen wie ze werkelijk was, zou ze worden vermoord. Toen Jediva op een dag haar voedselrantsoen inruilde voor boeken werd ze in elkaar geslagen. Uiteindelijk wist ze te ontsnappen. Tandheelkundig onderzoek wees uit dat ze niet negentien, maar vijftien jaar oud was. Daarop werd ze naar een veilige plek gebracht. Ze leeft nu in een vluchtelingenkamp in Kenia, waar ze naar school gaat. Daar kreeg ze voor het eerst toegang tot internet. Ze wil later advocaat worden om mensen zoals zijzelf te helpen. Dit ontroerende gedicht is van haar hand. Het filmpje is van de Vodafone Foundation.

When I go to school to acquire knowledge,
they say girls were born to be married
and do their kitchen work.

When I pass my exams,
they say I have copied from others.
When I fail,
they say, “Look at this stupid wasting our money”.

When I wear a long dress,
they say, “Look at that unfashionable [girl]”.
When I wear a short one,
they say, “Look at this prostitute”.

When I walk with my brother,
they say he is my boy lover.
When I walk alone,
they say, “Even virgins have time for men”.

When I grow fat,
they say I’m pregnant.
When I grown thin,
they say I’m HIV positive.

Please, please tell me,
“What does this world really expect from a girl child?