Was vroeger je studententijd 'de mooiste tijd van je leven', tegenwoordig is er weinig lolligs meer aan. Relevante bijbaantjes, commissies, vrijwilligerswerk, bestuursjaren, buitenlandervaring,
studenten denken dat het allemaal nodig is. Naast goede cijfers halen natuurlijk. Het is duidelijk terug te zien in de statistieken. Studeerde een student in 2005 gemiddeld 24 uur per week, in 2015 is dat opgelopen tot 30 uur. Deed tien jaar geleden een kwart van de studerenden een bestuursjaar nu is dat een derde. Studentenpsychologen hebben het ook veel drukker gekregen. Steeds meer studenten krijgen een
burn-out of zitten op het randje. Een van hen is de 21-jarige Esther Baar. Ze zit in zeker zes commissies, was bestuurslid van de Amsterdamse studentenvakbond Asva, zat in het bestuur van haar eigen studievereniging en werkte bij debatcentrum Spui25. Daarnaast studeerde ze aan het Amsterdamse University College. "Erg interessant, maar je mocht absoluut geen vertraging oplopen," vertelt ze in de Volkskrant. Zo deed ze een studie waar 40 uur per week voor stond in combinatie met een voltijds bestuursfunctie. "Dat was best heftig. In de Kerstvakantie heb ik twee weken lang uitgeput op bed gelegen en veel gehuild." Het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO) en het Nederlands Instituut van Psychologen (NIP) signaleerden vorig jaar dat de behoefte aan psychische hulp onder studenten groeit. "Veel studenten zitten in een spagaat", zegt ISO-voorzitter Rhea van der Dong. "Ze voelen door het leenstelsel de financiële noodzaak om snel af te studeren. En ze hebben het idee dat ze naast hun studie minstens voor de dag moeten komen met een stage, een bestuursjaar en buitenlandervaring om kans te maken op een baan." Maar als geen enkele student dat idee meer zou hebben, zouden werkgevers vanzelf weer genoegen nemen met enkel een bul en een bijbaantje in de kroeg.