Van de schuldenpositie van westerse landen weten we alles. Dat de Griekse schuld 140% is van het nationaal inkomen, dat het streven voor Eurozonelanden 60% is, en dat de Verenigde Staten tobben met hun schuld. Hij bedraagt thans 17.000 miljard. Daarbij is inbegrepen die schuld die de Federale Overheid heeft aan zichzelf, maar toch. Het is zo'n 100 procent van het nationaal inkomen en dat is eigenlijk te veel. Maar China dan? Hoeveel schuld heeft de overheid van dat land? En aan wie? Het echte antwoord is dat niemand het antwoord precies weet. Standard and Poor's, altijd streng over schulden van landen, bracht vandaag een lijvig rapport uit over de Chinese schuld, maar besteedt in dat rapport ook royaal aandacht aan het feit dat de Chinese staatsfinanciën een black box zijn, waarvan een buitenstaander niet preceis weet wat er in zit. The restricted flow of information and lack of transparency in China lessens support for the government’s credit standing. External analysts are less likely to be able to detect early any developments that affect the ability of sovereigns to service debt. This makes future trends in key factors affecting sovereign creditworthiness more unpredictable. En dat is dan weer een voordeel van democratieën: ze maken ruzie tot ze er bij neervallen, maar iedereen weet wat de feiten zijn. In de VS is ruzie rond het tekort vanwege de fiscall cliff zo ongeveer even spannend als een baseballfinale. Transparant tot op het bod. En wie weet wat China op zekere dag voor verrassingen heeft over de schuld.