Huurprijzen in Amsterdam het minst gestegen. Wat is er aan de hand?

In juli van dit jaar zagen huurders hun maandlasten gemiddeld met 5,4 procent stijgen ten opzichte van dezelfde maand vorig jaar. In Rotterdam ging het zelfs nog een tandje harder, met een stijging van 5,9 procent. Verrassend genoeg kwam Amsterdam, normaal gesproken de koploper in dit soort statistieken, dit keer weg met de kleinste stijging (5,2%). Maar hoe zit dat precies? Volgens Peter Boelhouwer, hoogleraar woningmarkt aan de TU Delft, heeft dit verschil te maken met het aantal 'bewonerswisselingen'.

Boelhouwer legt uit dat huurverhogingen vaak gekoppeld zijn aan inflatie of cao-loonstijgingen. Vorig jaar kregen woningcorporaties te maken met een door de overheid opgelegde huurverlaging voor lage inkomensgroepen, wat resulteerde in een minieme huurverhoging van 0,1 procent. Dat effect is inmiddels uitgewerkt, en dat merken huurders in hun portemonnee.

Een belangrijke factor achter de fluctuatie in huurprijzen zijn bewonerswisselingen. Wanneer een nieuwe huurder een woning betrekt, mag de verhuurder de huurprijs opnieuw vaststellen. Dit verklaart ook het verschil tussen Amsterdam en Rotterdam. "In Amsterdam zie je minder effect van bewonerswisselingen. Dat is een verklaring, maar het is wel bijzonder", zegt Boelhouwer tegen BNR.

Sinds juli is de Wet betaalbare huur van kracht, en die belooft een aanzienlijke impact te hebben op de huurmarkt. "Het komende jaar gaan vooral de huren in het middensegment flink verlaagd worden, maar wel alleen als de huurders wisselen", voorspelt de woningmarktexpert. Dit betekent dat de vrije huursector strenger gereguleerd wordt, en huurverhogingen niet boven de cao-stijging mogen uitkomen. Maar let op: als een woning in deze sector vrijkomt, krijgt de verhuurder de kans om een nieuwe huurprijs te bepalen.

Boelhouwer voorziet dat de nieuwe wetgeving gaat leiden tot een schaarste aan vrijesectorwoningen boven de 1257 euro per maand. "Dat gaat bijna halveren door de nieuwe wetgeving", waarschuwt hij.