Winter Vol liefde: Jorik is een selectieve hork en Gerards hart huilt

woensdag, 15 januari 2025 om 11:34

Gerard krijgt in Zwitserland wel heel hard het deksel op zijn neus. Wat een romantische wandeling met wijntje had moeten worden, blijkt een keiharde exit. Ach, we krijgen nu toch wel echt medelijden met de Tukker, die zijn tranen niet kan bedwingen.

Al komt-ie wel weer met totaal misplaatste teksten: "Het is niet dat ik een positie ambieer waarin ik boven jou sta of boven de medewerkers sta", begint hij over zijn plannen in het hotel. Je ziet Adriënne een beetje verbaasd glimlachen. Even later noemt ze hem "beklemmend".

En dan begint er iets te dagen bij Gerard. "Ik heb het gevoel dat jij me een beetje blokt, is dat zo?" Zij heeft maar een vinger nodig. "Ja dat is zo. Ik heb je niet bewust geblokt, maar wel onbewust." Ze draait het gesprek knap om. Nog geen halve minuut later: "Het is hem toevallig gewoon net niet." En dan tien seconden verder: "Je voelde het zelf misschien ook al een beetje aankomen." Nee, totaal niet. De arme man had een rugzak vol lekkers bij zich en was van plan om definitief haar hart te gaan veroveren. "Mijn hart juicht nou niet, mijn hart huilt", zegt hij in tranen.

Maar Adriënne heeft geen tijd om stil te staan bij zijn verdriet. De volgende staat alweer op de stoep. De 53-jarige fysiotherapeut Robert lijkt beter relatiemateriaal. Hij mag meteen mee naar een café, maar begaat dan wel een enorme blunder. "Zo'n filmpje, het is niet zo dat je het maar één keer bekijkt, je kijkt meerdere keren." Adriënne ziet de humor er wel van in, biddend dat ze niet weer met zo'n rare kwibus te maken heeft, zegt ze: "Maar toch geen honderd keer hoop ik?" Robert bloedserieus: "Nee geen honderd keer, maar misschien wel vijftig keer." Oeps, daar scoor je geen punten mee. Maar na van de schrik bekomen te zijn, is Adriënne toegeeflijk: "Na een eerste kopje koffie kun je nog niets zeggen." Robert mag traditiegetrouw meteen aanschuiven bij de hele familie. Zelf is hij ook wel enigszins verbaasd dat hij de kinderen van Adriënne meteen ontmoet. Maar het gaat goed. Is deze sportieve vijftiger dan eindelijk de match waar Adriënne op wacht?

De grote vriendelijke hork

Ook bij Jorik zien we ietwat vooruitgang. Hij zal het wel nooit van zijn vriendelijkheid moeten hebben, maar bij de Groningse Nienke doet hij een dappere poging. Hij blijkt dus vooral een hork bij vrouwen die hij niet zo interessant vindt. Met Nienke gaat hij plots een eind wandelen en romantisch aan een meertje zitten. Hij stelt zelfs zowaar af en toe een vraag.

Dat ze nog nooit geskied heeft bevalt hem minder. Hij lijkt zelfs totaal verbaasd dat er mensen zijn die niet skiën. En dan vallen de legendarische woorden: "Ik heb haar aangeboden om morgen te gaan skiën zodat ze het een beetje kan leren." Huh? Tegen haar voorganger zei hij nog dat hij geen zin had om skiles te geven aan zijn dates. Voor Nienke doet hij die moeite kennelijk wel. Ze mag straks zeker ook zonder van tevoren te appen komen ontbijten. Ja Jorik geeft duidelijk zijn grenzen aan, zegt hij zelf ook. "Ik kan af en toe wel bot zijn." Joh. "Maar als je het vraagt mag je best even boven zitten." Wat een geluksvogel, die Nienke.