De Voedselzandloper: lariekoek of de redding van onze gezondheid?

Een regelrechte bestseller en nu ook genomineerd voor de NS Publieksprijs: het dieetboek De Voedselzandloper. De Belgische schrijver Kris Verburgh reageerde gisteren in een opiniestuk in de Volkskrant op de kritiek van wetenschapsredacteur Tonie Mudde van diezelfde krant.

In de Voedselzandloper wordt zogezegd aangetoond dat een streng dieet van weinig suikers en veel noten, groente en fruit grandioze effecten heeft op onze gezondheid. Zo zouden drie glazen vruchtensap per week de kans op de ziekte van Alzheimer met 76 procent verkleinen. Dagelijks een handje walnoten vermindert de kans op een hartaanval met bijna de helft. Pasta, rijst, aardappels en brood worden wederom naar het verdomhoekje verbannen. Havermout is de oplossing voor de ontstane honger.

Een paar dagen geleden veegde Mudde de vloer aan met het boek. Hij noemde Verburgh de zoveelste dieetgoeroe die zijn dieettips baseert op wetenschappelijk drijfzand. Zijn gezondheidsclaims zouden veel te sterk zijn en slecht onderbouwd. En die ‘cruciale’ glycemische index blijkt voor havermout hoger dan voor de verboden volkoren spaghetti.

Gisteren reageerde schrijver Kris Verburgh scherp op de aantijgingen van Mudde. Het boek is gebaseerd op 270 wetenschappelijke studies. De Volkskrantredacteur zou het boek noch de 270 studies goed hebben gelezen. Havermout is om tal van redenen veel gezonder dan pasta en heeft als enige van het rijtje volkoren producten wél gezondheidsclaims gekregen van de Europese Unie.

Maar hij zwakt zijn boodschap tegelijkertijd ook af. ‘De voedselzandloper is gebaseerd op nieuwe inzichten, en wil mensen wakker schudden en doen nadenken over standaard ingeburgerde voedingsgewoontes.’

Volkskrantcolumnist en psychiater Bram Bakker bewandelt de gulden middenweg in de discussie: meer bewustzijn over voeding is belangrijk, maar de wetenschappelijke onderbouwing van het boek en het nut van havermout vindt hij discutabel.

Bron(nen): De Volkskrant