Een op de zes jongeren gaf drie jaar geleden al aan verslaafd te zijn aan sociale media. Maar omdat het geen erkende aandoening is, worden behandelingen niet vergoed. Dat, terwijl steeds meer verslaafden aankloppen bij klinieken. Bij sommigen gaat de verslaving zover dat ze niet meer toe komen aan werk of studie, een slaaptekort hebben en weinig contacten meer onderhouden in het echte leven. Verslavingsdeskundigen willen nu dat de ziekte officieel erkend wordt, zodat de ernstige gevallen zich kunnen laten opnemen in klinieken. "Een minderheid van de mensen verliest zich in sociale media’’, zegt Gert-Jan Meerkerk van onderzoeksbureau IVO tegen het Algemeen Dagblad. "Dat is net als met gokken. Maar er zijn mensen die problemen ervaren, dus het zou onwenselijk zijn als die naar huis worden gestuurd.’’ Maar die erkenning is niet een, twee, drie geregeld. Zorginstituut Nederland, die daarover gaat, zegt dat meer onderzoek nodig is. "Bij alcohol zijn de maatschappelijke regels duidelijk’’, verklaart Rob Meeuwsen, maatschappelijk werker bij Tactus Verslavingszorg. "Je kunt niet tijdens de lunch op je werk met een flesje wijn aankomen of met een kegel achter je bureau gaan zitten. Voor het gebruik van sociale media zijn die regels er nog niet en is er ook verschil van acceptatie tussen generaties." Een social mediaverslaving past in hetzelfde rijtje als gokken en gamen. Decennia geleden was gokken geen erkende verslaving en van gamen konden we ons ook lang niet voorstellen dat je er verslaafd aan kon raken. Het zijn immers geen middelen, die verslavende stoffen bevatten. Toch kunnen ze heel ontwrichtend werken.