Ongeveer zeven op de tien zwangeren hebben in meer of mindere mate last van zwangerschapsmisselijkheid. Soms is die zelfs levensbedreigend: zwangerschapsbraken en daaropvolgende uitdroging is de vaakst voorkomende reden voor ziekenhuisopname in de eerste maanden van de zwangerschap, schrijft De Morgen. Maar nu is uitgezocht hoe dat komt. Daarmee komt ook een oplossing in zicht.
De mate van misselijkheid en overgeven wordt bepaald door zowel de hoeveelheid GDF15 die de foetus produceert als de tolerantie van de moeder voor het hormoon, blijkt uit het onderzoek van onder meer de Universiteit van Cambridge. Die tolerantie is weer afhankelijk van eerdere blootstelling aan GDF15, door de aanmaak ervan in eigen organen. Een lage eigen aanmaak voorspelde meer misselijkheid tijdens de zwangerschap, schrijven de onderzoekers in
Nature.
“Een enorme stap voorwaarts, met name in de erkenning van de ziekte”, noemt Rebecca Painter, hoogleraar verloskunde en niet verbonden aan het onderzoek, de bevindingen. Er wordt nog vaak verondersteld dat zwangerschapsmisselijkheid vooral psychisch is – een typische misvatting voor aandoeningen die vooral bij vrouwen voorkomen.
De ontdekking heeft de onderzoekers ertoe gebracht te speculeren over een mogelijke oplossing voor zwangerschapsziekte: kunstmatige blootstelling aan het hormoon vóór de zwangerschap. Om dit te testen, doen ze nu onderzoek op muizen/