Mensen met gelotofobie voelen zich angstig als anderen
lachen. Sommigen zijn bang dat ze uitgelachen worden, anderen begrijpen niet wat lachen is en voelen zich extreem ongemakkelijk als ze het horen. Ze vinden het vaak moeilijk om in gezelschap van anderen te zijn en kunnen in sociale situaties last krijgen van spanningshoofdpijn, duizeligheid en aanvallen van beven. Op de lange termijn, kan de fobie leiden tot chronische
angst en een laag gevoel van eigenwaarde. Er is ook meer kans op depressies. Dr Tracey Platt van de Universiteit van Zürich maakt deel uit van een groep wetenschappers van over de hele wereld, waaronder Afrika, Canada, India en Rusland, die sinds 2008 onderzoek doen naar de aandoening. Eén van de deenemers aan het onderzoek vertelt dat hij zich 'verlegen' en 'beschaamd' voelt als hij mensen hoort lachen. 'Als ik gelach hoor voel ik bovengemiddelde tot extreme woede die begint als een viscerale reactie die uren, en soms dagen kan duren. Ik krijg ik ook een extreme spanning in mijn lichaam en hoofdpijn.' Een aantal keer ging hij op de vuist toen hij het idee had dat hij het mikpunt van spot was. Daarom omzeilt hij sociale situaties zoveel mogelijk en is hij liever alleen. Over de oorzaken is nog niet veel bekend. Dr. Platt zegt dat er een verband is met gepest worden in de kinderjaren, maar wat komt eerst: het pesten of het overgevoelig zijn voor de reacties van anderen? Ook zou er een verband zijn met het syndroom van Asperger, een stoornis in het autismespectrum. Dr. Platt onderzoekt nu hoe mensen met gelotofobie reageren op gelaatsuitdrukkingen om precies te zien wanneer een glimlach beangstigend wordt. Door middel van therapie zou het mogelijk kunnen zijn om de reacties op lachen opnieuw te programmeren. Maar de onderzoekers zijn nog niet zover dat ze het effect van behandelingen kunnen testen.