Kieskeurige eters: een gids voor ouders

Kieskeurig zijn met eten is een fase die veel kinderen doormaken. We weten niet precies waarom kinderen ineens kieskeurig worden, maar neofobie lijkt een deel van het antwoord. De angst om nieuw voedsel uit te proberen zit diepgeworteld en gaat waarschijnlijk terug tot de prehistorie toen een aantal keuzes van nieuw voedsel giftig kunnen zijn gebleken. Kieskeurig eten begint meestal na de leeftijd van 1 jaar, een tijd waarin de uk zijn eigen willetje ontwikkelt en voelt dat hij zijn gezag kan laten gelden en kan eten wat hij wil en niet wat mama wil. Dit is ook het moment waarop de groeispurt vertraagt, zodat minder calorieën nodig zijn en het kind minder eetlust heeft, wat aanleiding kan geven tot kieskeurigheid. Ten slotte kan voedsel niet alleen brandstof zijn voor het lichaam, maar voor een peuter is het ook macht, de macht om de onverdeelde aandacht te krijgen van de ouders. Ouders van een moeilijke eter maken zich al snel zorgen over de vraag of hun kind niet het risico loopt om essentiële vitaminen en mineralen te missen. IJzer bijvoorbeeld, wat helpt bij de groei, ontwikkeling en energie; zink, wat helpt tegen infecties en de veel besproken vitamine D-deficiëntie, die kan leiden tot rachitis. Hier volgen 10 tips voor ouders van kieskeurige eters: Dertig procent van de kinderen gaat door een moeilijke fase met eten. Herinner jezelf daaraan elke keer als een maaltijd leidt tot een volledig op voedsel gericht gevecht. Dit is een fase en net als tandjes krijgen en krampjes zal dit ook over gaan, wees geduldig! De meeste kinderen zullen eten wanneer ze honger hebben - dat zegt ons gezond verstand. Maar in de praktijk valt het ouders moeilijk om zo te denken. Een recent onderzoek van PaediaSure laat zien dat 68% van de ouders gefrustreerd raakt als de kleintjes kieskeurig eten en bijna de helft zich gestresst voelt! Als je sterke emoties ervaart door de eetgewoonten van je kind, houd die dan voor jezelf, omdat ze er anders alleen toe zullen leiden dat de kinderen zo leren dat ze alle aandacht krijgen. Maaltijden zijn belangrijk voor het hele gezin als een bron voor communicatie en verbondenheid. Streef ernaar om iedereen samen hetzelfde te laten eten. Kinderen imiteren hun ouders, dus laat de groenten niet staan, tenzij je wil dat je kleintje hetzelfde zal doen. Plan drie maaltijden en een paar kleine snacks per dag en hou je aan vaste tijden. Reserveer 30 minuten voor de maaltijd en neem dan het bord weg, of het leeg is of niet, zonder daar verder moeilijk over te doen. Als je ze langer laat staren naar een koud bord creëer je negatieve associaties bij het kind en erger je de kok. Niemand wint. Teveel drinken is één van de belangrijkste oorzaken van het moeilijke eten. De kleine maag van een peuter is snel gevuld met een vloeistof en dat vermindert hun eetlust. Beperk melk tot 500ml per dag en/of geef 100 ml verdunde met water vruchtensap in de loop van de dag. Net zoals we een diepgewortelde angst hebben voor nieuwe voedingsmiddelen, hebben we een sterke voorkeur voor zoete voedingsmiddelen boven bittere, omdat ons instinct zegt dat deze laatste slecht of zelfs dodelijk kunnen zijn. Kinderen kiezen de voedingsmiddelen die het meest vertrouwd zijn voor hen. Als het de eerste keer niet lukt om iets nieuws te laten proeven, kan het nodig zijn om het 10-14 keer te proberen voordat ze daadwerkelijk willen proeven. Vermijd het aanbieden van grote porties voedsel. Ga voor kleine porties, die hen in staat stellen om om meer te vragen. Schep ook niet teveel soorten voedsel op hun bord. Tegen een groot scala aan voedingsmiddelen zullen ze zich eerder verzetten. Stimuleer uw kinderen om te helpen met de bereiding van voedsel en maak het leuk. Dinosauruspasta en sprookjespap klinken veel beter dan saaie bolognaise en aardappelen. Wees bedreven in het verbergen van groenten in de maaltijd, bv. pastabuisjes vullen,geraspt, in blokjes of gepureerd. Als je een alternatief in de vorm van chips, koekjes of lolly's biedt, kun je er zeker van zijn dat ze die bij de volgende maaltijd weer zullen willen. Prijs ze liever voor een leeg bord en vermijd confrontaties als ze alleen maar wat hebben zitten plukken. Het kan een veel voorkomend probleem zijn, maar dat betekent niet dat je het alleen moet oplossen. Als je kind verontrustende symptomen vertoont, zoals gedragsproblemen, vermoeidheid, problemen met de spijsvertering of gewichtsverlies win dan het advies in van uw huisarts.

Bron(nen): The Independent