Waarom we van brood en chips houden

Wat maakt brood en chips zo onweerstaanbaar? Korte antwoord: omdat we door de evolutie zijn voorgeprogrammeerd om dat lekker te vinden. Aks je denkt dat je trek hebt in chips, is het oeroude beest in jou aan het werk.

Brood en chips zijn geliefd vanwege hun koolhydraatrijke samenstelling, die ons lichaam snel van energie voorziet. Maar er is meer aan de hand dan alleen smaak. Het geheim ligt in onze genetische geschiedenis.

Amylase is een enzym in ons speeksel dat zetmeel afbreekt zodra het in onze mond komt. Dit proces maakt het makkelijker om energie uit koolhydraten te halen. Onze voorouders ontwikkelden extra amylase-genen in twee grote golven: de eerste ongeveer 800.000 jaar geleden, mogelijk door het gebruik van vuur, en de tweede tijdens de landbouwrevolutie 12.000 jaar geleden.

Mensen met meer amylase-genen konden beter overleven en zich voortplanten, omdat ze efficiënter voedingsstoffen uit zetmeelrijk voedsel haalden. Dit natuurlijke selectievoordeel zorgde ervoor dat deze genen zich verspreidden onder de mensheid.

Hoewel de hoeveelheid amylase tegenwoordig minder invloed heeft op onze gezondheid, kan het nog steeds een rol spelen bij ziekten zoals diabetes. Mensen met minder amylase-genen kunnen vatbaarder zijn voor dergelijke aandoeningen in onze koolhydraatrijke wereld.

Onze voorkeur voor brood en chips is deels genetisch bepaald. Het lichaam reageert op zetmeelrijk voedsel door insuline aan te maken, wat helpt bij de opname van suiker. Dit mechanisme maakte het mogelijk om in tijden van schaarste te overleven door optimaal gebruik te maken van beschikbare voedingsmiddelen.

Onze liefde voor brood en chips is diep geworteld in onze evolutie. De ontwikkeling van extra amylase-genen heeft ons geholpen te overleven en vormt nog steeds een belangrijk onderdeel van onze eetgewoonten.