Wat is het verschil tussen psychopathische leiders en normale bazen?

Zes à tien op de duizend mensen zijn psychopaat. Ze zijn bovengemiddeld vertegenwoordigd in de criminaliteit, maar ook in de top van het bedrijfsleven. Durf en het verlangen naar macht drijft een psychopathische leider, stelt psycholoog Désiré Palmen in haar proefschrift.

Veel psychopaten aan de topUit eerdere onderzoeken werd al duidelijk dat tot twintig procent van de topmanagers in het bedrijfsleven psychopathische trekken vertoont. Zij zijn gefocust, stressbestendig, charmant en manipulatief. 'Dankzij' hun gebrek aan gevoelens voor de medemens maken zij makkelijker harde, winstgevende keuzes.

Psychopaten worden soms aangezien voor een goede leider en komen zo snel hogerop in een bedrijf. Maar ze veroorzaken vaak persoonlijk leed bij werknemers en een toxische werksfeer en zijn door hun gedrag een risico voor het voortbestaan van het bedrijf. De lijn tussen narcisten en psychopaten is dun. De narcist duldt geen tegenspraak, denkt nooit iets fout te doen, vindt zichzelf uniek en spant anderen voor zijn karretje.

Meer machtPsychopaten zijn niet prestatiegericht, maar belust op macht, aldus Palmen. “De behoefte aan domineren is voor psychopaten belangrijker dan de behoefte aan genot, financieel succes of spanning. De drang naar prestaties als levensdoel lijkt beperkt voor psychopathische leiders”, legt ze uit aan De Telegraaf. De drijfveer is meer macht, niet meer winst.

“Als macht en prestaties allebei iemand drijven, dan kunnen mensen topfuncties bereiken door hard werken. Bij psychopathisch leiderschap worden topfuncties ook bereikt via asociaal gedrag”, aldus Palmen. 'Durf' is volgens de psycholoog het cruciale kenmerk. Dit katapulteert de carrière van een psychopatisch leider. Door zijn impulsen beter te bedwingen en minder te neigen naar verveling en ontremming is hij geen crimineel, maar een grote meneer in het bedrijfsleven.

“Andere mensen kunnen door die durf overtuigd raken van de leiderschapskwaliteiten van een psychopathische leider. Samen met sociale dominantie en een laag stressniveau wordt onbevreesdheid gerekend tot gewenste eigenschappen van een leider”, besluit Palmen.

Bron(nen): De Telegraaf