Die mensen voor wie wij geld inzamelen, lijden - dus moeten wij ook lijden!'

We zaten bij elkaar en keken elkaar eens recht in de ogen:
''Moeten we niet eens iets doen voor een goed doel?
Er moeten toch kinderen zijn met kanker, een spierziekte, aids, honger of een geestelijke handicap, die wij kunnen helpen?'' 

We knikten hartstochtelijk. 

De volgende vraag was: wat konden we doen?
Ja, we konden natuurlijk domweg geld geven, maar dat was de bedoeling niet.
Wat we wilden, was om u, lezer, kijker, luisteraar, te motiveren om ook te doneren. Margje bedacht toen: 

''Laten we onszelf uithongeren.'' 

''Dat doet iedereen al,'' zei ik, ''en waarom moet dat eigenlijk?'' ''Ja, waarom moet dat?'' vroegen de anderen zich af. Margje zei: ''Het is gewoon leuk als wij lijden. Dat vinden de mensen leuk om te zien.'' ''Maar Margje, dat is toch hypocriet?'' zei Mark. Dat viel helemaal verkeerd bij Erik.
''Dat lijden heeft ook een diepere betekenis,'' zei hij. ''O ja? Wat is die diepere betekenis dan?'' ''Ja... nou... een diepere betekenis... Dat wij lijden... Dat is niet alleen leuk om naar te kijken, maar het heeft ook een diepere betekenis!''
Erik was verdomde kwaad. ''Maar Erik, wat is die diepere betekenis dan?'' vroeg ik.
''Ja, is toch logisch... Die mensen voor wie wij geld inzamelen, lijden - dus moeten wij ook lijden!'' ''Dat begrijp ik niet, Erik, want wij lijden helemaal niet echt. Ja, we eten zes dagen niet en daarna gaan we op vakantie naar Hawaï, en klaar is Kees. Dat is niet lijden met een diepere betekenis.''

Bron(nen): Het Parool