Bladerend door oude recensies viel het mij op dat de befaamde Manderijnen op Zwavelzuur van Willem Frederik Hermans regelmatig “scheldkritieken” worden genoemd. Dat verbaasde me. Hermans is scherp en gemeen, maar schelden doet hij haast nooit. Het ergste scheldwoord dat ik van hem – en dus niet van zijn romanpersonages – heb kunnen vinden is: oetlul.
In een gefotokopieerd krantenstukje, afgedrukt in de Mandarijnen, heeft Hermans die kwalificatie met de hand boven de naam van Aad Nuis geschreven. Die zat hem toen dwars in de Weinreb-affaire.
Bron(nen): Max Pam
