Mannen zijn vaak veel sneller over een
scheiding heen dan vrouwen, schrijft dr ill P. Weber Ph.D.. Maar dat is vaak schijn. Mannen stoppen het leed weg en gaan zo snel mogelijk over tot de orde van de dag. Bijvoorbeeld door heel snel weer aan en
relatie te beginnen die erg lijkt op die waar net een eind aan kwam. En zo zijn veel mannen gedoemd om weinig te leren. Vrouwen voelen vaak veel meer van de scheiding. Zelfs als ze zelf de breuk zochten, en zelfs als de relatie niet fijn was. En dat is heel goed, schrijft Weber. Er is lang iemand in je leven geweest, waar je ooit veel om gaf en die is nu uit je leven verdwenen. Het is heel
gezond - en zelfs aan te raden - om daarover verdriet te voelen. Dat is niet gek, dat is gezond. "Rouw is een natuurlijk en gezond onderdeel van het loslaten van een relatie. Als we niet onszelf toestaan om de pijn te voelen veroorzaakt door de afwezigheid van iemand die we liefhadden, dan ontkennen we, negeren we, onderdrukken we. Dat eindigt in psychische schade." Je rouw gaat door , je zult eerst misschien ontkennen, je zult periodes van woede hebben, en van weemoed en heimwee. En het heeft allemaal zin. "Als het je dwars zit dat je nu nog verdriet hebt van die man, weet dan dat je daar door heen moet om bij iets positief uit te komen."