Pas op dat je niet meer van je kinderen dan van je partner houdt

Vanzelfsprekend houd je erg veel van je kinderen, maar sommige ouders gaan daar te ver in. Ze houden meer van hun kroost dan van hun partner en dat is niet goed vindt Belinda Luscombe, die er het boek ‘Marriageology: The Art and Science of Staying Together’ over schreef. Ook niet voor de kinderen.

“Van je kinderen houden is zoals naar school gaan: je hebt niet echt een keuze. Van je partner houden is zoals naar de universiteit gaan: je kiest er zelf voor of je naar de lessen gaat of niet,” aldus Luscombe. Maar ook voor de kinderen zelf is het belangrijk dat de liefde voor je partner net zo onvoorwaardelijk is als die voor je nageslacht. “Onderzoek toont aan dat kinderen van wie de ouders veel van elkaar houden, veel gelukkiger zijn en zich veiliger voelen dan kinderen die in een liefdeloze omgeving opgroeien. Ze krijgen immers niet alleen een bepaald model van hoe een relatie eruitziet, maar ook van hoe mensen elkaar zouden moeten behandelen”, vertelt Luscombe.

Uit een andere studie blijkt verder dat de spanningen tussen ouders met name door de vader vaak worden afgereageerd op de kinderen. Die kinderen geven zichzelf dan weer vaak de schuld van de ruzies en presteren slechter op school. Adolescenten zijn het gelukkigst als hun moeder tevreden is met haar relatie toont weer ander onderzoek onder 40.000 Britse gezinnen aan.

Maar er is meer dan het geluk van je kinderen. “Je schattige peuters veranderen in tieners, die tijdens om het even welke openbare vertoning je knuffel uit de weg zullen gaan. Daarna trekken ze het huis uit, waarna je job er als ouder voor een groot deel op zit en je weer alleen met je partner overblijft. Daarom dat er ook zoveel echtscheidingen zijn bij 50- tot 65-plussers. Ze hebben last van het legenestsyndroom,” weet Luscombe.

Gerontoloog Karl Pillemer deed onderzoek bij 700 koppels. “Het was verbazingwekkend om te zien hoe weinig van hen konden herinneren hoeveel tijd ze met hun partner hadden doorgebracht de laatste jaren. Op hun 50 à 55ste beseffen ze dan plots dat ze niet meer in staat zijn om met hun eigen wederhelft naar een restaurant te gaan en een gesprek te voeren.”

Wil je dat voorkomen, realiseer je dan dat jullie al een koppel waren voor er kinderen kwamen. Die kinderen waren een keuze en de opvoeding was een project wat je samen bent aangegaan, maar wat ook eindig is. Uiteindelijk moet je er samen iets leuks van maken.