De meeste mannen zijn min of meer monogaam. Maar waarom eigenlijk? Al decennia wordt die vraag door de wetenschap besproken. De voordelen van monogamie voor vrouwen zijn evident. Een mensenkind opvoeden kost vele jaren: mensenkinderen blijven lang afhankelijk van ouderlijke zorg. Dus is het praktisch voor een vrouw om daar de hulp bij te hebben van de verwekker. Maar wat is - evolutionair gezien - het belang van de man om bij vrouw en kind te blijven. Heel lang gold als theorie dat de man dezelfde drijfveer heeft als de vrouw. Het is ook in belang dat het goed gaat met zijn nakomeling. En dus helpt hij bij het grootbrengen van het kind. Maar twee studies die onlangs verschenen vinden dat geen bevredigende verklaring, met name omdat dat mede-opvoeden pas speelt als het kind een jaar of ouder is. De eerste tijd kan een vrouw het net zo goed - of beter - af zonder man. Een van de twee studies waar Business Insider over bericht gaat daarom uit van een andere aanname. Die is gebaseerd op studie van het gedrag van heel veel soorten primaten. Vrouwelijke primaten blijven onvruchtbaar zolang ze hun baby zogen. Een rivaal die een vrouwtje wil hebben kan dus zorgen dat zij weer vruchtbaar wordt door het jong te doden. Die angst zou lang geleden mensen-mannen er toe hebben gebracht bij hun nakomeling en diens moeder te blijven: zorgen dat een concurrent het kind niet dood maakt. En vanuit die aanwezigheid zou de vaderlijke zorg zijn gegroeid. De tweede studie komt met een andere verklaring. In de oertijd waren mensen schaars. Als je als man dus een vrouw had veroverd dan kon je daar maar beter zuinig op zijn, want een andere vrouw had je niet zo maar gevonden. En zo werden we monogaam.
Bron(nen): Business Insider
